Bruut goed

Dit boekje is een verzameling verhalen van Octavia E. Butler. De titel is haar Hugo- en Nebula-Awardwinnend verhaal Bloodchild. Dit is het enige verhaal dat ik (los) gelezen heb, maar dit is niet uitgegeven met ISBN. De recensie die ik schrijf, is dan ook alleen over dit verhaal.

Bloodchild valt midden in een scène. Op het eerste oog lijkt het een gewoon gezin te betreffen: een moeder met kinderen die thuis aan het werk gezet worden. Langzaam komen er kleine veranderingen en kom je achter dat het geen gewone situatie is. Een kind moet worden opengesneden door een van de andere zussen/broers bijv.. Waarom? En waarom spelen eieren een belangrijke rol?
Ergens halverwege het verhaal komt er ineens een staart om de hoek kijken en maakt een figuur trippelende geluiden door de gang. Hierdoor gaat je fantasie aan de loop en krijgt het verhaal twist na twist. Dit soort wendingen maakt dit verhaal echt bruut en bruut goed. Als je eenmaal weet hoe de vork in de steel zit, denk je na over het verhaal en zit het echt heel goed in elkaar. Originele elementen, spannende opbouw en een hoog kaliber aan fantasy. Ik snap heel goed waarom dit verhaal een Hugo en een Nebula Award voor novelette heeft gewonnen (in 1985 al!!)