Cornwalls duistere geheimen in vervlogen tijden

Bone China volgt dienstmeisje en verpleegster Hester Why als ze onderweg is naar Morvoren House in het rotsige kliffenlandschap van Cornwall in een van de vorige eeuwen. Als Hester meer leert over de rare gewoontes en het dynamische huishouden van de eigenares Miss Pinecroft, komt ze achter lokale legendes, bovennatuurlijke gebeurtenissen, vreemde geheimen en moet ze bovendien zelf moeite doen om haar eigen verleden niet te onthullen.

Purcells opmaak van het boek is vormgegeven zoals versplinterd porselein (aldus Purcell zelf): in vele (ongelijke) fragmenten. Als voorstander van flashbacks zou dit een enorm pluspunt moeten zijn, maar het punt wordt net niet gehaald. De stukjes sluiten niet aansluitend aan en de karakters blijven te oppervlakkig om een band mee te krijgen. Het tempo van het verhaal is net zoals het versplinterd porselein. Razendsnel en vol spanning en mysterie in het begin, daarna zit er een traagheid in en worden er dingen benoemd alleen om naar een conclusie toe te werken. Het einde komt gehaast en plots. Het plot loopt niet helemaal synchroon met de karakterontwikkelingen, wat het vreemd doet voorkomen.
Het boek heeft alles voor een goed verhaal: de setting, de laatste zin in het hoofdstuk dat je op een verkeerd been zet, het Victoriaanse tijdperk, ziektes etc...en toch is het het net niet. Er zitten leuke stukken in, maar er missen ook nog dingen. Het is geen mooi vloeiend verhaal, maar meer een porseleinen vaas met barstjes die niet mooi gelijmd zijn.
Het positieve aan het boek is het mooie Cornwall; rijk aan tradities en legenden, het donkere lijntje wat in het boek hangt en dat een gevoel van gothic horror richting Jane Eyre geeft. De uitleg wat beenderporselein is (met daarin een twist) is ook zeer educatief.