Onweerstaanbare cover

Na de dood van Rebecca blijven Tom en zijn zoontje Jake samen achter. Het gemis van Rebecca valt Tom ontzettend zwaar en hij heeft moeite om met Jakes karakter om te gaan. Hij heeft namelijk een 'imaginary friend' waarmee hij op school gepest wordt. Opeens is Tom het zat en ze besluiten een nieuwe en frisse start te maken in een knus en oud huisje in het dorpje Featherbanks. In eerste instantie lijkt het een goede beslissing. Tot er op een dag een klasgenootje van Jake verdwijnt en het lugubere verleden van het stadje zich lijkt te gaan herhalen...

Alex North weet op een natuurlijke manier het bovennatuurlijke te bespreken. Het onzichtbare vriendinnetje van Jake is zijn grote steunpilaar en hun gesprekken zijn realistisch neergezet. Hoewel je weet dat het niet kan, laat het je toch nadenken. En dat is knap gedaan van de auteur. Ook is de manier waarop Tom om zijn vrouw rouwt ijzersterk neergezet in het boek. Het is eerlijk en in fases onaangenaam om te lezen, maar het geeft een zeer realistische kijk in Toms worstelingen met Jake. Voorheen viel de opvoeding vooral onder de taken van zijn vrouw en nu zij is weggevallen, komt alles op Tom neer. Door middel van brieven komen we zijn ware gedachtes te weten. Ze zijn openhartig en zorgen ervoor dat je als lezer met de man mee voelt.

De oneliner op de cover zorgt voor hoge verwachtingen. Hoewel het een prettig boek is, wordt de verwachting die met deze oneliner wordt gecreëerd nergens behaald. Het boek is over het algemeen niet spannend. Het verloop is zelfs vrij standaard te noemen en hierdoor wordt het voor de echte thrillerfan wat voorspelbaar. De auteur weet echter goede en sterke karakters neer te zetten die het verhaal echt dragen en van de Fluisterman een interessant verhaal maken. North weet zijn lezers zelfs nog met een paar verrassingen te verblijden.

De Fluisterman is interessant en heeft een paar mooie verrassingen in zich, maar heeft helaas niet datgene in zich dat het boven de rest kan laten uittorenen. 3.5*