De schat van Amalfi

De schat van Amalfi heeft twee verhaallijnen, 1821 en heden.
In 1821 volg je Mari DeLuca, ze woont in Positano aan de kust van Amalfi. Samen met een groep vrouwen uit het dorp beoefend ze stregheria, een soort zeehekserij. Met spreuken en voorwerpen kunnen ze stromingen van de zee veranderen, ook kunnen ze draaikolken veroorzaken. De wrede broers Mazza ontdekken deze gave en proberen de vrouwen te ontvoeren. Mari heeft een haat-liefdeverhouding met de zee. De zee heeft haar moeder en zus van haar afgenomen, maar de zee heeft ook haar geliefde Holmes gegeven. Toch gaat Mari tot het uiterste om haar dorp en de andere streghe te beschermen.

In het heden maak je kennis met Haven Ambrose, zij is een professionele duiker. Zij heeft de leiding van een project dat de scheepswrakken bij Li Galli in kaart te brengen. Li Galli is een eilandengroep voor de kust van Amalfi. Haven wil dit project benutten om het werk van haar vader af te maken. Bij zijn laatste duik bij Li Galli ontdekte hij een waardevolle schat. Dan wordt Haven plotseling van het project gehaald en neemt een concurrent het van haar over. Ze gaat zonder team, maar met Enzo van de duikshop in Positano op onderzoek uit en ontdekt de naam van een wrak. Haven gaat naar het archief in Napels en stuit op het liefdesverhaal van Mari en Holmes.

Dit is het tweede boek dat ik van Sarah Penner lees. Net als bij De verborgen apotheek heb ik De schat van Amalfi ademloos zitten lezen. De schrijfstijl van Sarah Penner is vlot en beeldend, ik liep in Positano rond. Regelmatig werd het verhaal spannend. Het verhaal wordt grotendeels door Mari en Haven verteld. Ook zijn er wat hoofdstukken vanuit Holmes en dat voegt iets toe. Mari en Haven zijn sterke vrouwen, ze vechten allebei voor hun eigen doel. In de epiloog komt alles samen. Het verhaal is mysterieus, spannend met een vleugje romantiek. De recepten achterin het boek zijn een leuke verrassing.

Ik bedank HarperCollins voor het recensie-exemplaar.