De zoektocht naar de basis van je identiteit

Mireille Geus (1964) heeft een groot oeuvre op haar naam staan, want ze heeft al dertig kinderboeken en twee romans geschreven. Haar eerste roman, Een gemakkelijk kind (2016), gaat over de twee studentes Willemijn en Parel die een week op een luxe villa passen. Wat ze bij aankomst nog niet weten, is dat ze ook voor een kind moeten zorgen. Door dit nieuws wordt de vriendschap tussen de twee vrouwen op de proef gesteld. Geus’ tweede roman Madame Jeanette verscheen afgelopen april en heeft een geheel andere toon dan haar debuutroman. Nadat de schrijfster een paar ingrijpende gebeurtenissen moest verwerken, zoals het ernstige ongeluk van haar zoon, besloot ze dat ze haar verleden op papier wilde zetten. Het werd dus tijd voor een autobiografische roman. 

Leonora is jong wanneer haar moeder komt te overlijden. Haar moeder was het middelpunt van de familie en nam de rol op zich om iedereen bij elkaar te houden. Leonora’s vader doet zijn best om voor haar te zorgen, maar hij blijkt al snel niet in staat te zijn om er voor het gezin te zijn. Na een roerige jeugd probeert Leonora met haar geliefde een thuis te creëren, maar ook die poging is niet succesvol. Hij verlaat haar net voor de feestdagen met de reden dat hij zich niet thuis voelt. Om de feestdagen niet alleen te vieren, meldt Leonora zich aan voor een Surinaamse kookcursus. 

"Het was niet alleen onwil dat ik moeilijk over mijn jeugd kon praten. Ik was het domweg vergeten. Of ik had het weggedrukt. Het lukte me er niet om erbij te komen."

Tijdens de eerste bijeenkomsten van de cursus voelt Leonora zich emotioneel, maar al snel vindt ze haar draai tussen alle vrouwen. Gedurende het koken ervaart ze een gevoel van houvast en leert ze meer over haar Surinaamse achtergrond en identiteit. De gesprekken tijdens de kookcursus zijn de best uitgewerkte stukken van het boek en Geus heeft veel tijd besteed aan de ontwikkeling van de identiteit en achtergrond van haar hoofdpersoon. Hoe kan Leonora alle gebeurtenissen uit het verleden verwerken en wie is ze nu werkelijk? Ze leert om met een liefdevolle blik naar haar familieverleden te kijken, maar ontdekt vooral dat het zoeken naar je identiteit een reis is die je tijdens je hele leven onderneemt.

Het belangrijkste thema van de roman is het vinden van een thuisgevoel. De vraag of je een thuisgevoel voor iemand anders kan creëren als je dat bij jezelf niet kan vinden, is een vraag die met regelmaat in het boek wordt gesteld. Niet alleen door Leonora, maar ook door de andere vrouwen van de kookcursus. De uren die de vrouwen samen doorbrengen transformeren in een soort culinaire therapie waarbij iedere vrouw haar zegje mag doen. Ze ontwikkelen een sterke band en creëren voor elkaar het gemiste thuisgevoel. Het aanvaarden van hulp van de ander en je daar niet schuldig over voelen, blijkt de krachtige boodschap van de roman.

"Was een thuisgevoel niet sterker verbonden met het anker in ieder leven, je moeder?"

De roman gaat met name over het durven inleven in het leed van de ander en proberen te begrijpen waarom iemand een bepaalde positie in het leven aanneemt. Geus weet hoe ze gebeurtenissen in het verhaal zeer invoelbaar maakt, maar haar talent ligt vooral bij het benadrukken van bepaalde details in het verhaal waardoor de lezer zich geheel in de personages kan verplaatsen. Bovendien biedt Geus’ schrijfstijl een zeer fijne afwisseling tussen emoties en humor en valt ze niet in de valkuil om te veel sentiment in het verhaal te verwerken. Madame Jeanette is een bijzondere roman die de lezer met een traan en een lach achterlaat.