Verrassend onderhoudend!

Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik weinig van dit boek verwachtte toen ik eraan begon. Laat ik het zo zeggen: Mijn vorige ervaring met Cassandra Clare was niet echt een beste. Één van de weinige series waar ik aan begonnen ben, maar niet heb uitgelezen is The Mortal Instruments waar ik het halverwege boek drie echt zat was.

Maar dit boek heeft me in alles positief verrast. Ik werd vanaf bladzijde één het verhaal in gezogen en het heeft me niet meer losgelaten. Ja, er zitten nog steeds wat schrijfdingen in waarvan ik me ernstig afvraag waarom de redacteur er niks van gezegd heeft (Een rivier omschrijven als een lint van donkere thee komt toch wat apart op me over), maar het heeft me eigenlijk nauwelijks gestoord.

Ik heb me mee laten sleuren in de wereld waar ik net vaag genoeg mee bekend ben om de kleine grapjes op te pikken (Hallo Church, hallo Magnus met een voorkeur voor donker haar en blauwe ogen), maar waarin ik ook nog nieuw genoeg ben om van harte te kunnen genieten van de verrassingen, de plotwendingen en de zinderende finale.

Daarnaast vond ik de personages ook verrassend leuk. Het lijkt alsof het feit dat dit geen fanfic personages zijn al een deel van mijn problemen met Cassandra Clare oplost. Tessa voelt echt, realistisch. Ze is niet het meest gecompliceerde karakter dat ik in mijn literaire loopbaan ben tegengekomen, maar ze is interessant genoeg om mijn aandacht vast te houden en likable te zijn. Will balanceert op een gevaarlijk randje van een trope waar ik niet zo kapot van ben, maar tot nu toe valt hij er nog niet vanaf. En ik kan niet wachten om meer te zien van Jem, die een hele goede eerste indruk op me heeft gemaakt.

Ik ga in elk geval het volgende deel er snel bijpakken (nee, niet nu, eerst weer een Engels boek), want ik ben erg benieuwd! Ik hoop dat Clare de lijn van het eerste boek kan vasthouden en doorzetten!