Goed gelukt emotioneel verhaal

Pas toen ik een jaar of 17 was, werd MSN een vast onderdeel van mijn bestaan. Ik ben nog opgegroeid zonder smartphone in mijn jaszak, zonder facebook en twitter. En gelukkig ook zonder het cyberpesten. Als ik thuis was, was ik veilig en kon niemand me iets maken. En nu ik al jaren ouder ben, hoop ik dat ik veel beter in staat ben om oorzaak en gevolg van acties af te wegen.

Het is dan ook heel makkelijk om te zeggen "hoe kun je dat nu doen? Hoe kun je zo stom en naief zijn?" Maar dit boek is er wonderwel in geslaagd om me dusdanig mee te slepen in de emoties van Coco dat ik het begrijp. Ik begrijp waarom ze het gedaan heeft, waarom ze er geen kwaad in zag, waarom het zo'n leuk en spannend idee leek. En ik begrijp ook hoe zij met geen mogelijkheid heeft kunnen overzien hoe groot de gevolgen zouden zijn.

Het resultaat is een confronterend boek. We zien de impact die alles heeft op Coco, maar ook op alle mensen om haar heen. We voelen de moed en wanhoop die zij ervaart. We ervaren de uitzichtloosheid. Maar ik voelde vooral Coco's schaamte, omdat ze zichzelf diezelfde vragen stelde: Waarom heb ik het gedaan? Hoe kon ik zo stom zijn? Hoe kon ik zo naief zijn? En ook de gevolgen die dat met zich meedraagt.

Ik hoop dat veel middelbare scholieren dit boek lezen. Niet omdat ik het ze niet gun om hun eigen fouten te maken, maar wel omdat sommige fouten nu eenmaal grotere gevolgen hebben dan andere.