Rauw en realistische verhaal

Het is alweer even geleden dat ik "Als ik blijf" gelezen heb, maar het verhaal is me altijd bijgebleven als één van de weinige YA contemporaries die ik wel echt heel mooi vond. Ik heb er behoorlijk wat tranen bij weg moeten pinken. Het was er echter nog niet van gekomen om dit vervolgdeel op de kop te tikken, tot afgelopen week. Hoog tijd dus om te lezen hoe het verder gaat met Adam en Mia.

En hoewel "Wacht op mij" wat mij betreft zeker niet zo emotioneel is als zijn voorganger, vond ik het wederom een ongelooflijk goed gelukt boek. Dat komt allereerst door de prettige schrijfstijl die makkelijk wegleest. Ik vloog letterlijk door het boek heen, zelfs op de hele vroege ochtend toen ik nog had moeten slapen, maar dat niet meer kon.

Maar waar Forman vooral heel goed in geslaagd is, is het neerzetten van hele sterke emoties en bij vlagen zelfs lelijke reacties erop, zonder dat het haar hoofdkarakters per definitie niet meer leuk of aardig maakt. Het maakt ze vooral heel echt en heel menselijk. De situaties van Adam en Mia, de keuzes die ze gemaakt hebben, de manier waarop ze in het leven zijn komen te staan, het is ongelooflijk realistisch, rauw en echt.

Ik heb, met het bestellen van dit boek, nog een paar Formans besteld. Ik ben, zeker na dit boek, ook erg benieuwd naar die verhalen!