Lezersrecensie
Ruim twintig jaar geleden debuteerde Scott Turow met De aanklager. Zijn laatste boek, Onschuldig, speelt twintig jaar later af met dezelfde personages als destijds.
In De aanklager werd de advocaat Rusty Sabich aangeklaagd door Tommy Molto omdat hij een collega, met wie hij een affaire had, zou hebben vermoord. Rusty werd na een lang proces vrijgesproken maar de dader werd nooit gepakt.
Twintig jaar later. Rechter Rusty wordt op een ochtend wakker naast zijn dode vrouw. Hij wacht een volle dag met contact opnemen met de politie, naar eigen zeggen omdat hij overmand was door verdriet. Zijn vrouw lijkt te zijn gestorven aan een hartstilstand, een familiekwaal.
Tommy Molto herinnert zich nog dagelijks zijn afgang van twintig jaar geleden en is niet van plan om zijn vingers aan deze zaak te branden. Zijn assistent denkt daar anders over. En als die steeds meer verdachte details boven water krijgt, bijvoorbeeld dat Rusty opnieuw een affaire zou hebben gehad, heeft Tommy geen andere keuze dan Rusty weer voor moord aan te klagen.
En voor een tweede maal treffen beide mannen elkaar in de rechtszaal.
Turow heeft inmiddels zijn sporen verdiend in de thrillerwereld. Een vervolg op zijn debuut is bij hem dan ook in goede handen. Turow vertelt het verhaal door de ogen van diverse personages: naast Rusty en Tommy ook Rustys zoon Nat en de assistente van Rusty, Anna.
In het eerste deel van het boek wordt er wat heen en weer gesprongen in de tijd tussen de dood van Rustys vrouw en de nasleep daarvan en zijn affaire van maanden daarvoor. Daarna verloopt het verhaal chronologisch en schotelt Turow de lezer weer interessante rechtbankscènes voor.
Eén van de mooie punten van Onschuldig is dat het geregeld teruggrijpt naar De aanklager, maar dat er niet verteld wordt hoe dat boek afliep. De oplettende lezer kan de afloop ergens tussen de regels door lezen, maar het wordt nergens hardop gezegd. Eigenlijk is het een soort cadeautje van Turow aan zijn trouwe lezer; de wetenschap van hoe De aanklager afliep, geeft een extra lading aan Onschuldig.
In De aanklager werd de advocaat Rusty Sabich aangeklaagd door Tommy Molto omdat hij een collega, met wie hij een affaire had, zou hebben vermoord. Rusty werd na een lang proces vrijgesproken maar de dader werd nooit gepakt.
Twintig jaar later. Rechter Rusty wordt op een ochtend wakker naast zijn dode vrouw. Hij wacht een volle dag met contact opnemen met de politie, naar eigen zeggen omdat hij overmand was door verdriet. Zijn vrouw lijkt te zijn gestorven aan een hartstilstand, een familiekwaal.
Tommy Molto herinnert zich nog dagelijks zijn afgang van twintig jaar geleden en is niet van plan om zijn vingers aan deze zaak te branden. Zijn assistent denkt daar anders over. En als die steeds meer verdachte details boven water krijgt, bijvoorbeeld dat Rusty opnieuw een affaire zou hebben gehad, heeft Tommy geen andere keuze dan Rusty weer voor moord aan te klagen.
En voor een tweede maal treffen beide mannen elkaar in de rechtszaal.
Turow heeft inmiddels zijn sporen verdiend in de thrillerwereld. Een vervolg op zijn debuut is bij hem dan ook in goede handen. Turow vertelt het verhaal door de ogen van diverse personages: naast Rusty en Tommy ook Rustys zoon Nat en de assistente van Rusty, Anna.
In het eerste deel van het boek wordt er wat heen en weer gesprongen in de tijd tussen de dood van Rustys vrouw en de nasleep daarvan en zijn affaire van maanden daarvoor. Daarna verloopt het verhaal chronologisch en schotelt Turow de lezer weer interessante rechtbankscènes voor.
Eén van de mooie punten van Onschuldig is dat het geregeld teruggrijpt naar De aanklager, maar dat er niet verteld wordt hoe dat boek afliep. De oplettende lezer kan de afloop ergens tussen de regels door lezen, maar het wordt nergens hardop gezegd. Eigenlijk is het een soort cadeautje van Turow aan zijn trouwe lezer; de wetenschap van hoe De aanklager afliep, geeft een extra lading aan Onschuldig.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Terwisscha
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
