De krijtmannetjes zijn lang zo onschuldig niet als ze lijken

Bij het zien van het krijtmannetje op de cover zullen velen weer even terug gaan in de tijd en denken aan de keren dat ze galgje hebben gespeeld. Dit in combinatie met de titel maakt het heel nieuwsgierig naar het verhaal. De titel kan je overigens op verschillende manieren interpreteren.
Het verhaal begint haast poëtisch door de manier van vertellen over hoe de omgeving eruit ziet. Je wordt gelijk meegezogen in het verhaal. Je wilt weten wie erachter de moord zit en waarom die persoon is vermoord. Je vraagt je af wat al die krijtmannetjes van doen hebben met alles.
Je wordt heen en weer geslingerd, zo ben je in 1986 en dan ben je weer in 2016, maar dat is niet storend, want boven elk hoodstuk staat het jaartal waar je op dat moment bent. Elk hoofdstuk is afgesloten met een spannende clifhanger zodat je blijft lezen. Langzaam aan komt er steeds meer boven water en wordt het pijnlijk duidelijk waarom de gevonden persoon is vermoord en door wie.
Het verhaal wordt verteld door Eddie die zijn kijk op de gebeurtenissen geeft en soms vertelt iemand anders aan hem zijn kant van het verhaal of hoe hij het heeft ervaren.

Lees verder op https://surfingann.blogspot.nl/2018/02/de-krijtman-c-j-tudor.html.