Eerlijke psychologische roman

Na een korte ontmoeting met de Amerikaan Steve en de hierop volgende briefwisseling, ontvangt de jonge Suzan een ticket van Steve en de uitnodiging om naar hem toe te komen. Hoewel ze hem eigenlijk amper kent, gaat ze op de uitnodiging in en vliegt ze naar het zonovergoten Oklahoma. Eenmaal daar is Suzan volledig op hem aangewezen en na niet al te lange tijd vloeit hun vriendschap over in een relatie. Die blijkt zich echter niet zo rooskleurig te ontwikkelen als ze had verwacht. En dan slaat bij Suzan de twijfel toe.
In Wervelstof beschrijft Suzanna Esther in een soort dagboekvorm hoe zij in een situatie belandde, die haar naar alle waarschijnlijkheid een helder inzicht heeft gegeven in relaties en bagages die mensen met zich meedragen. Omdat het vanuit de ik-vorm is geschreven, word je direct het verhaal ingetrokken en volg je de hoofdpersoon op de voet. Omdat Suzanna Esther een rustige, prettige schrijfstijl heeft, wordt dat nog makkelijker gemaakt. Ze beschrijft gevoelens en gedachten op een heldere, eerlijke manier die herkenning oproept en die je de hoofdpersoon in je hart doet sluiten. Omdat het boek zich vooral richt op Suzan word je als lezer niet afgeleid door andere verhaallijnen, behalve via de korte terugblikken op haar jeugd, en dat maakt dat je je volledig kunt richten op de ontwikkeling die zij meemaakt.
De korte hoofdstukjes waarin Steve aan het woord komt, voegen naar mijn mening niet zo veel toe aan het verhaal. Je leert hem er niet beter door kennen en in mijn hoofd was hij gevaarlijker en onvoorspelbaarder zonder de informatie die hij zelf naar voren brengt.

Wervelstof leest als een trein en je voelt dan ook lichte teleurstelling dat het zo weinig pagina’s bevat; alsof je het middelste deel leest van een serie waarvan je de prequel hebt gemist en niet kan wachten op de sequel. Dat zegt wel iets over het duidelijk aanwezige schrijftalent van Suzanna Esther. Ik vermoed alleen dat zij in Wervelstof nog niet alles heeft kunnen laten zien waartoe zij in staat is; daarvoor was er in dit boek te weinig ruimte. Op het moment dat Suzanna Esther die ruimte inneemt en alle deuren opengooit, ben ik ervan overtuigd dat er een meesterwerk gaat komen. Wervelstof krijgt van mij daarom 3 ½ ster.

Carlita van Rossum
De Perfecte Buren