Een mustread voor elke thriller fan.

Karin Hazendonk, de auteur die ik bewonder om haar doorzettingsvermogen. Na haar eerste thriller die niet goed werd ontvangen, heeft ze gelukkig niet haar pen aan de wilgen gehangen, maar is stug door gegaan. Gelukkig heeft ze ook een top uitgeverij gevonden en die twee ingrediënten samen hebben het boek “De dood heeft blauwe ogen” voortgebracht.

De cover van deze derde thriller kun je niet voorbij lopen in de boekhandel, het blauwe oog het water en de rode letters spatten van de cover af. Het was wel even een strijd in het Mustreads team wie deze mocht lezen, maar ik was gelukkig de gelukkige.

Als eerste moet ik zeggen dat Karin enorm gegroeid is in haar schrijfstijl, alles klopt en je wordt vanaf hoofdstuk 1 al meegenomen in het verhaal. Er moet een feest worden georganiseerd en de meest gevraagde DJ Xander zal optreden. Gerald Kuijf en Dennis Witse krijgen de opdracht dit feest te organiseren. De mannen krijgen een giga bedrag voor deze opdracht, wat zit er achter het organiseren van dit schuurfeest, drugs zijn niet belangrijk maar wat dan wel….

“Voor onderdak wordt gezorgd, het zal je aan niets ontbreken. En…niet geheel onbelangrijk…ik kan jullie geld aanbieden. Veel geld.”

Het boek is onderverdeeld in hoofdstukken die de naam hebben van de persoon waar het hoofdstuk over gaat. Korte hoofdstukken die je iedere keer weer verder laten lezen en je het moeilijk maken om het boek weg te leggen.

Jonge mensen waarvan het leven nooit meer hetzelfde zal zijn, lugubere moorden die gepleegd worden, maar met welk doel? Het zou je eigen kind kunnen overkomen, bij ons in de streek worden veel schuurfeesten georganiseerd, ik weet niet of ik mijn kids er nog met een gerust hart heen laat gaan. Je moet er niet aan denken.

Soepel gleed het mes door de zachte huid van de platte buik. Bloed begon over zijn hand te stromen.

Verschillende verhaallijnen die samen één plot vormen, maar dat plot is toch niet helemaal het einde. Het verhaal zou door kunnen gaan in een volgend boek. Zouden we Loes de Koning, familierechercheur nog terug zien in een andere zaak? Van mij mag het hoor, ik heb wel sympathie voor deze vrouw gekregen. Haar doorzettingsvermogen en adequate handelen kunnen nog in vele zaken worden gebruikt.

Voor mij één klein minpuntje in het verhaal waren de namen van de betrokkenen. Wanneer ik het boek toch even weg moest leggen en het later weer oppakte moest ik met de namen Gerald en Gerard en Rob en Roelofs stoeien. Ik haalde ze een beetje door elkaar. Vooral de eerste twee namen.

Karin ik heb genoten van je derde thriller en zou zeggen doorgaan zo, ik wacht met heel veel spanning op je volgende thriller. Voor mij was dit een hele dikke Mustread.