Donna Leon heeft bekendheid gekregen met haar boeken waar Guido Brunetti, commissario di polizia van de stad Venetië, de hoofdrol speelt. Beiden, Leon én Brunetti, zijn onmisbaar om een leuke en ontspannende politieroman een succes te laten worden. In Hemelse juwelen probeert ze het zonder Brunetti.
Ik kan niet zeggen dat dit uitstapje van haar een succes is geweest.

Catherine Pellegrini wordt door Dottor Andrea Moretti benaderd, in opdracht van de neven signor Stievani en signor Scapinelli.
Beide neven denken een schat te hebben aan de twee kisten met papieren die afkomstig zijn van de barok componist Agostini Steffani. Catherine moet de papieren bestuderen en het bewijs vinden dat de neven inderdaad recht hebben op de vermoede financiële schat.

Hemelse juwelen heeft niet één spannend moment. Catherine begint met lezen en dat gaat zo het hele verhaal door. Donna Leon kan net zo min zonder Brunetti als Brunetti zonder Leon kan. Het is te hopen dat dit ook bij de auteur doordringt, anders gaat ze waarschijnlijk een fan verliezen.


Eindoordeel: 2 sterren

Spanning: 1 sterren
Plot: 2 sterren
Leesplezier: 2 sterren
Schrijfstijl: 3 sterren
Originaliteit: 2 sterren
Psychologie: 2 sterren