Een verhalenbundel en geen thriller

Bob Mendes heeft een palmares dat respect afdwingt. Tweemaal winnaar van de Gouden strop en eenmaal van de Diamanten Kogel. Met het korte Sam Keizerverhaal Dirty dancing was Mendes in 2003 winnaar van de Crime Short Story Competition 'Atanas Mandadjiev'. Sam Keizer maakte voor het eerst haar opwachting in Bloedrecht, en daarna dook ze weer op in Scherprechter. Het korte verhaal Dirty Dancing is nu ook opgenomen in het laatste boek van Mendes, Top secret, met daarin negen van elkaar losstaande avonturen van privédetective Sam Keizer.

Top secret omvat een werkperiode van Sam Keizer waarin ze van haar ex-vriendje Henry Berneman de ene opdracht na de andere krijgt. En steeds daalt Keizer af naar de donkere krochten van de nationale en internationale criminaliteit. Het varieert van containerdiefstallen in de Antwerpse haven tot het vervreemden van spaargelden van bejaarde vrouwen zonder nabestaanden. Het in 2003 bekroonde korte verhaal Dirty Dancing neemt ook een prominente plaats in binnen het boek. Altijd leuk om te lezen, zij het dat Top secret geen 256 pagina'’s lang durend avontuur is. Een iets diepere analyse levert wat merkwaardige conclusies op. Van de negen verhalen hebben de meeste als enige overeenkomst de aanwezigheid van Sam Keizer, haar kat Mazzel en haar ex-vriendje Henry Berneman. Mendes heeft verzuimd om tussen de verhalen een bepaalde samenhang aan te brengen. Verschillende keren uitleggen waarom de Antwerp Tower zijn bedenkelijke status heeft is hier een voorbeeld van. In meerdere verhalen toelichten wat de diepere betekenis is van de korte laarzen met de versterkte neuzen van Sam, is nog zo'n voorbeeld.

Kortom, Top secret is niet meer dan een ondoordacht samenraapsel van een aantal verhalen maar dan wel met een paar vaste hoofdkarakters. Het zou Mendes gesierd hebben als hij op de cover kenbaar had gemaakt dat Top secret een verhalenbundel is, en het geen thriller had genoemd. En laten we maar zwijgen over het feit dat enkele verhalen al eens eerder gepubliceerd werden!
Jammer, want dit alles overschaduwt de grote schrijverskwaliteiten van Bob Mendes en legt de nadruk wel heel uitdrukkelijk op het commerciële belang.