Verhalen die je bij je strot pakken..

De bundel bevat 10 korte verhalen. Allemaal voorzien van een voorwoord van de schrijver. Waarbij hij voor het verhaal over 'de man in het bushokje' zelf  uitleg geeft over dat het schrijven van korte verhalen een vak apart is en niet te vergelijken is met het schrijven van een roman.  De sport om een lezer in een kort verhaal de stuipen op het lijf te jagen is voor de schrijver een uitdaging waarvan ik kan zeggen dat dat aardig goed gelukt is. Bovengenoemd verhaal is slechts vijf pagina's lang en ook hier lukt het de schrijver om een goed verhaal neer te zetten. Met een goede opbouw en grotesk einde. Wat wil je als lezer nog meer.  

In een ander voorwoord laat de schrijver weten te doen aan 'urban exploring' . Zijn foto's deelt hij op instagram. Een hobby die ik ook wel zou willen beoefenen.  De verlaten gebouwen die hij bezoekt en op foto's vast legt zijn een prima decor voor een ander verhaal uit deze bundel. 'Dit verhaal Tussen stof en schimmel' speelt zich af in een verlaten psychiatrisch ziekenhuis en door de filmische beschrijvingen waan je je als lezer ook in het gebouw.  Dit verhaal is zeker een van mijn favorieten uit deze bundel. Het speelt zich niet alleen af tegen een apart decor maar de de wanhoop van de personages grijpen je gewoon naar de keel.   Dat siert meerdere verhalen. Het is niet alleen een kwestie van de lezer te shockeren of te laten griezelen er zitten diepere thema's in zoals het loslaten van iemand of het intense verlangen naar iets of iemand. De personages hebben volop emoties die van het papier af lijken te springen en dat maakt de verhalen denk ik extra luguber. 

Hoewel een verhalenbundel zich uitstekend leent om af en toe op te pakken en een willekeurig verhaal te lezen wist ik van te voren al dat dit niet zou werken bij een bundel van Tom Thys. Net als zijn voorgaande twee titels heb ik het boek nog net niet verslonden en was het veel te snel uit.