Een ongelooflijk goed debuut

Dat deze thriller het debuut is van de schrijver Christian White is bijna niet te geloven. Toch is het manuscript al eerder opgevallen en won het in 2017 de Victorian Premier's Literary Award for an Unpublished Manuscript (deze prijs werd onder andere ook uitgereikt voor het boek 'De droogte' en 'Het Rosie Project').

Het verhaal komt meteen to the point en dat geeft het gevoel alsof je samen met de hoofdpersoon in een karretje van een achtbaan stapt. Het karretje gaat vervolgens gestaag naar immense hoogte om dan naar beneden te vallen en een paar verrassingsbochten in het verschiet te hebben, waarbij je af en toe ook nog flink door elkaar geschud wordt.
Het verhaal speelt zich af in het heden en in het verleden en worden door de schrijver in een goede proportie tegen elkaar afgezet. Wellicht wordt je hierdoor als lezer wel enigszins op de proef gesteld maar het is het aan het einde dubbel en dwars waard omdat je voor het hele verhaal nu eenmaal elk bewijs, hoe klein en onbenullig het misschien ook lijkt, nodig hebt.

De hoofdpersonen zijn erg goed neergezet. Hun angsten, verlangens en onzekerheden zijn zo beschreven dat je met ze meevoelt. Iets wat bij andere thrillers nog wel eens wil ontbreken. Daardoor krijgt het verhaal nog meer diepgang. Het psychologische aspect is subliem en maakt dat niet alleen de hoofdpersonen in het boek constant op het verkeerde been gezet worden maar ook de lezer.
Van origine is Christian White een scenarioschrijver en het zou me niets verbazen als dit boek verfilmd gaat worden. Inmiddels is hij bezig met het schrijven van zijn tweede boek. In mij heeft hij alvast een fan gevonden.