Een goed einde zou leuk zijn.

Tristan is ex-student (ook maar net) als hij een enorme erfenis krijgt aangeboden, maar daar moet hij wel wat voor doen, hij schijnt ontsproten zijn uit een samenzijn van 2 mensen die elkaar vlak voor WO I hebben ontmoet, en iets te dicht bij elkaar hebben gestaan zeg maar.
De mannelijke helft is een vermogend man, die zijn testament op heeft gemaakt voor de vrouw die hij zwanger heeft gemaakt, de uiteindelijke oma van Tristan.
Hij moet van de notarissen op zoek gaan naar een bewijs dat hij de terechte erfgenaam is en zo begint een boeiende tocht door Europa, waar langzaam maar zeker wat puzzelstukjes op de plaats vallen, dat is 1 gedeelte van het boek, het andere gedeelte speelt zich af in het verleden en gaat over het leven van Ashley en Imogen, de 2 mensen eerder genoemd, tijdens de oorlogsperiode.
Uiteindelijk eindigt het boek, waar het verhaal hier en daar nogal een frons opleverde, in een koude douche.

Het is een goed geschreven boek, maar de logica ontbreekt wel op veel plekken, het grootste manco van het boek is toch wel het einde, de schrijver heeft er bewust voor gekozen de lezer er zelf een eind aan te laten breien, maar dat had hij beter niet kunnen doen, het haalt het redelijke niveau onderuit naar een bedenkelijk niveau.