Money, money, money

Joris Luyendijk had 200 interviews nodig die hij voerde in de City, het financiele centrum van Londen om tot de conclusie te komen dat dit centrum wel een heel eng werkgebied is.
Het woord werkkamp kwam bij me op, misschien niet goed gebruikt, maar als je er eenmaal in werkzaam bent, weet je niet meer beter, je moet door desnoods 15 uur per dag.
Je komt in een wereld van hebzucht, van gigantisch veel werken en als je geluk hebt ook gigantisch veel verdienen, maar het gaat ten koste van alles wat het leven inhoud geeft, je verliest je vrienden en je zet je gezinsleven (als je die hebt, wat bijna niet voor te stellen is) op het spel.
De top is meedogenloos, zonder aanzien van de mens wordt er jaarlijks gesnoeid in personeel, no job security, je wordt op straat gezet zonder reden, en als je geluk hebt kun je zelf je spullen nog mee nemen, anders moet je op straat wachten tot de security het komt brengen.
Nog nooit zoveel nieuwe jobnames langs zien komen.

Een ontluisterende kijk in de keuken van het bankwezen, wat ben ik blij dat ik een normale baan heb, dan maar wat minder verdienen, vrienden en veel tijd voor het gezin zijn meer waard als wat dan ook, geld maakt natuurlijk een hoop goed, maar in dit wereldje kan ik mij niet voorstellen dat het gezond is, prima boekje van de heer Luyendijk natuurlijk.