Liefdevolle roman over katten, vriendschap en het leven

In De kat die de weg kwijt was leert de lezer Michael King kennen. Michael werkte ooit als chef-kok, maar is inmiddels al een aantal jaar dakloos en leidt bovendien aan een depressie. Het leven op straat valt hem redelijk zwaar tot er op een dag een zwerfkatje zijn pad kruist. Ze is vies en lijkt honger te hebben. Michael noemt haar Tabor en neemt haar onder zijn hoede. De twee ontwikkelen een warme band. Wanneer het winter wordt vertrekt Michael naar Californië en uiteraard neemt hij zijn nieuwe vriendinnetje mee.

Hun reis naar Californië is het begin van een waar avontuur. Al liftend proberen ze hun eindbestemming te bereiken en dat heeft flink wat voeten in de aarde. Op dat punt leest deze roman als een spannend reisverhaal. Eenmaal in Californië aangekomen blijkt na een bezoekje aan de dierenarts dat Tabor helemaal geen zwerfkatje is, maar gechipt blijkt te zijn. Ooit had ze een goed plekje bij een baas die nog altijd naar haar op zoek is. Die ontdekking zorgt ervoor dat Michael voor een moeilijke keuze komt te staan, wellicht de moeilijkste uit zijn hele leven.

Het grootste gedeelte van Een kat die de weg kwijt was volgen we Michael. Beetje bij beetje krijgt de lezer een kijkje in het leven dat hij leefde voordat hij op straat belandde. En dan blijkt maar weer dat zulke situaties vaak gecompliceerder liggen dan gedacht. Britt Collins beschrijft het straatleven op een heldere manier. Ze schuwt de zware momenten niet en zorgt er tegelijkertijd voor dat Michael nergens als een zielig slachtoffer wordt neergezet.

Daarnaast volgen we Ron die alleen woont met zijn twee katten, totdat een van hen op een dag niet meer thuiskomt. Hij start een zoekactie, maar zonder resultaat. Maanden gaan voorbij, zonder enig teken van leven. Terwijl iedereen in zijn omgeving uitgaat van het ergste blijft Ron hoop houden.

Britt Collins is werkzaam als journaliste voor onder meer The Guardian en Harper’s Bazaar. In haar leven heeft ze al veel zwerfkatten gered. Samen met haar katten woont ze in Los Angeles. Haar liefde voor deze dieren is terug te lezen in haar roman. Het verhaal straalt warmte en oprechtheid uit, vooral wanneer de band tussen mens en dier en het gemis van je kat beschreven worden. Collins zet alles uiterst gevoelig neer, zonder melodramatisch te worden en doet daarmee recht aan het verhaal van Michael, Tabor en Ron.