Lezersrecensie
Andere aanpak, toch spannend!
De eerste hoofdstukken spelen zich af in de tijd dat David Hunter zijn echtgenote Kara nog leefde en ook zijn dochter Alice. Hunter maakt er kennis met Jerome Monk, een beer van een kerel met enkele moorden op zijn geweten. Hij weet echter niet meer waar hij de lijken gedumpt heeft. Onze forensische antropoloog wordt op de zaak gezet en maakt er kennis met, laat ons zeggen, een zootje aan politiemensen. De ene betweterig, de andere lijkt meer een drankorgel te zijn dan inspecteur, een andere denkt dat hij een militaire dictatuur leidt enzovoort. Een diverse bende die moet samenwerken, het komt niet altijd goed, zo zal blijken.
Nadien maken we de sprong naar het heden en Monk komt opnieuw in beeld. Hunter wordt opgetrommeld door een voormalig lid van het team en hij snelt naar Dartmoor. Daar treft hij al meteen een eerste onverwachte situatie aan en vanaf dan start het verhaal.
Wat me wel opviel ten opzichte van andere boeken uit deze reeks, is dat er minder ‘actie’ is dan anders. David Hunter en Sofie (het voormalige teamlid) trekken veel met elkaar op en beleven alles zo goed als samen. Een echt moordonderzoek is er niet, maar toch is er steeds spanning!
‘Niets blijft verborgen’ is het vierde deel in de David Hunter reeks. In tegenstelling tot de voorgaande delen is er hier geen sprake van een echt moordonderzoek, maar is er toch steeds spanning. David Hunter wordt na jaren terug geconfronteerd met een seriemoordenaar en komt opnieuw in contact met de teamleden van toen. Een boeltje ongeregeld, waarbij de inspecteurs van toen echte narcisten leken. Egoïstische mensen die niks of niemand schuwen.
Hunter zit ook hier weer in de vuurlinie en ontsnapt meermaals aan hachelijke toestanden. Toch kan ‘Niets blijft verborgen’ blijven boeien, ondanks de iets andere aanpak van Simon Beckett. Eerlijk toegegeven, geen enkel deel kon tippen aan het eerste deel uit de reeks. Toch heeft David Hunter een soort van magische aantrekkingskracht op mij en kunnen zijn avonturen me steeds verrassen door de vlotte schrijfstijl en de onverwachte ontknoping. Nu rest er mij slechts 1 deel nog van deze leuke reeks. Met weemoed zal ik dan terug denken aan David Hunter en blijf ik hopen op een zesde vervolgdeel!
https://elinevandm.wordpress.com/2019/04/30/niets-blijft-verborgen-van-simon-beckett/
Nadien maken we de sprong naar het heden en Monk komt opnieuw in beeld. Hunter wordt opgetrommeld door een voormalig lid van het team en hij snelt naar Dartmoor. Daar treft hij al meteen een eerste onverwachte situatie aan en vanaf dan start het verhaal.
Wat me wel opviel ten opzichte van andere boeken uit deze reeks, is dat er minder ‘actie’ is dan anders. David Hunter en Sofie (het voormalige teamlid) trekken veel met elkaar op en beleven alles zo goed als samen. Een echt moordonderzoek is er niet, maar toch is er steeds spanning!
‘Niets blijft verborgen’ is het vierde deel in de David Hunter reeks. In tegenstelling tot de voorgaande delen is er hier geen sprake van een echt moordonderzoek, maar is er toch steeds spanning. David Hunter wordt na jaren terug geconfronteerd met een seriemoordenaar en komt opnieuw in contact met de teamleden van toen. Een boeltje ongeregeld, waarbij de inspecteurs van toen echte narcisten leken. Egoïstische mensen die niks of niemand schuwen.
Hunter zit ook hier weer in de vuurlinie en ontsnapt meermaals aan hachelijke toestanden. Toch kan ‘Niets blijft verborgen’ blijven boeien, ondanks de iets andere aanpak van Simon Beckett. Eerlijk toegegeven, geen enkel deel kon tippen aan het eerste deel uit de reeks. Toch heeft David Hunter een soort van magische aantrekkingskracht op mij en kunnen zijn avonturen me steeds verrassen door de vlotte schrijfstijl en de onverwachte ontknoping. Nu rest er mij slechts 1 deel nog van deze leuke reeks. Met weemoed zal ik dan terug denken aan David Hunter en blijf ik hopen op een zesde vervolgdeel!
https://elinevandm.wordpress.com/2019/04/30/niets-blijft-verborgen-van-simon-beckett/
2
Reageer op deze recensie
