Onevenwichtig

Het onderwerp van het boek spreekt me aan, ik heb er helaas zelf de afgelopen vijftien jaar te vaak mee te maken gehad. De manier waarop Dijkzeul het probleem aan de kaak stelt bevalt me veel minder.
Ik had al heel snel door waarom Pieter Elting ontvoerd werd en een mensonwaardige behandeling moest ondergaan. Spannend was het geen enkel moment. Eigenlijk vond ik het saai en was opgelucht toen in het tweede deel de beweegredenen van de ontvoerders werden verduidelijkt. Hoewel niet verrassend, vond ik dit deel erg herkenbaar, daardoor best confronterend maar ook ontroerend.
Dijkzeul kan schrijven maar de opzet van dit boek vond ik onevenwichtig..