Miskleun

Marc-Uwe Kling is geboren in Stuttgart in 1982. Woont nu in Berlijn, waar het boek ook gesitueerd is.
Hij studeerde o.a. Filosofie en theaterwetenschappen in Berlijn. Hij is cabaretier , kleinkunstenaar,liedjesschrijver en auteur en treedt regelmatig op met zijn band.
De kangoeroekronieken schreef hij als radiofeuilleton in 2009. Vanwege het succes daarvan is het als boek uitgebracht. In 2011 verscheen het vervolg Das Känguru-Manifest en in 2014 Die Känguru- Offenbarung en in oktober van 2018 zal het vierde deel Die Känguru-Apokryphen verschijnen. Ook zal het boek verfilmd worden.

Marc-Uwe Kling woont nog niet zo lang in een appartement in Berlijn als hij een nieuwe overbuurman krijgt, de kangoeroe. In het complex lijken de medebewoners dat heel normaal te vinden. De eerste dag belt de kangoeroe aan bij Marc-Uwe en vraagt eieren, omdat hij pannenkoeken wil bakken, daarna komt hij terug voor zout, melk, meel, olie, pan en komt tot de conclusie ik heb geen fornuis. Hij dringt ahw bij Marc-Uwe binnen en er worden pannenkoeken gebakken. De volgende dagen eten ze steeds vaker bij Marc-Uwe en dringt de kangoeroe zich zijn huis binnen tot hij besluit in te trekken, zgn kostenbesparing.
Tussen de kangoeroe en Marc-Uwe ontspint zich een vreemde ongelijkwaardige verhouding. De kangoeroe is een dominante, communistische figuur die extreem linkse gedachten er op na houdt ( tenzij het hem dat niet uitkomt) , discrimineert, dieren mishandelt , agressief is ( rode bokshandschoenen in de buidel) , verbaal onbeschoft is, steelt enz. en Marc-Uwe inzet om zijn doel te bereiken.

Het boek bestaat uit 79 korte hoofdstukjes met dialogen en beschrijvingen van gebeurtenissen. Er zijn terugkerende elementen zoals geloof, kapitalisme, het verzonnen Vietcong verleden van de kangoeroe ( Gott und die Welt).

Ik vond het boek erg gedateerd, en zelfs als je je verplaatst naar 2009 ontbreken er actuele onderwerpen ( was toch het begin van de bankencrisis en daar wordt niet over gesproken ( een te ingewikkeld onderwerp voor de auteur.).
Voor mij is het een boek waarin de auteur maar één doel heeft en dat is het schoppen tegen de dingen waar hij het niet mee eens is en dat zonder enige grenzen van betamelijkheid en respect in acht te nemen. Het boek is geschreven in simpele bewoordingen met als opsmuk af en toe een filosofisch stukje er doorheen.

Al met al vond ik het een saai en gedateerd boek, af en toe zelfs onfatsoenlijk. En eigenlijk zonde van het papier. Al moet ik zeggen dat ik de Duitse versie, dat ik ook voor een groot deel gelezen heb, toch iets beter te behappen vond ( mn de woordgrapjes e.a.subtiele verschillen).
Ik hoop dat de uitgever nog eens goed nadenkt voor hij de andere delen laat vertalen, aangezien er in Nederland volgens mij minimale interesse zal zijn.

Ik geef het boek 1/2 ster ( Duiste versie 1 1/2)