Een zelden verteld (KNIL)verhaal

De omslagfoto van dit boek doet wellicht zoetsappig aan, maar is zeer getroffen. Een orchidee tussen Delftsblauwe scherven.
In 1926 wordt Freddy Ribauwt op Java geboren, zoon van de Nederlander Henri Ribauwt en de Javaanse schoonheid Jasmine. Later volgt nog een jonger broertje, Emo. Door omstandigheden is het gezin rond 1940 genoodzaakt van hun suikerplantage naar Soerabaja te verhuizen. Als in 1942 Japan Nederlands-Indië bezet, wordt Henri als krijgsgevangene afgevoerd.
Veel Indonesiërs zijn, ondanks de ontberingen, best tevreden over de nieuwe situatie. Eindelijk zijn ze bevrijd van hun bezetter, Nederland. Blanken worden als krijgsgevangenen afgevoerd en langzaam maar zeker neemt de druk op Indo’s toe. Zo ook op Freddy, die na een valse beschuldiging wordt gearresteerd en mishandeld. Dat is in 1943. Jarenlang is dit een repeterend patroon: opgepakt, voor korte of langere tijd in het cachot, mishandelingen ondergaan. Vervolgens wordt hij weer opgelapt. Als Japan uiteindelijk capituleert, heeft Freddy het, in tegenstelling tot Emo, overleefd. Hij gaat in dienst bij het KNIL, al blijkt dat achteraf niet de beste keuze. Nog één opdracht heeft hij te vervullen: de moordenaar van Emo opsporen en naar Jasmine brengen. Haar wraak zal zoet zijn.
Fijten toont een stukje geschiedenis waar zelden over geschreven is. Ze formuleert dusdanig dat je de flora ruikt, de kruiden op de markt, het eten. Door een zorgvuldig gedoseerd gebruik van Maleise woorden, bevindt de lezer zich in ‘ons’ Indië, wat een prestatie op zich is.