Een warm pareltje voor een weekend op de bank

Gezien de huidige weersomstandigheden had ik wel zin in een hartverwarmend verhaal. Ik hoopte dan ook dat Het lied van mijn hart dat zou zijn. Gezien de schattige cover en de zoetsappige titel, kon ik er niet naast zitten toch? Gretig begon ik met het lezen van dit boek wat geschreven is door twee schrijfsters waarvan ik nog nooit eerder had gehoord. Ik was erg nieuwsgierig hoe ik dit verhaal zou ervaren.

Het Haags Lyceum en Het Thorbecke College gaan samen op schoolreis, of nou ja, de leerlingen die Frans in hun pakket hebben. Ze gaan een aantal dagen met elkaar naar Brussel. Muziekdocent Anne kijkt er tegenop, omdat de docent die haar plek heeft ingenomen op het Haags Lyceum ook meegaat. Gelukkig zijn er ook een aantal oude collega’s mee waar ze nog steeds goed mee kan opschieten. Liv heeft er zin in, totdat ze ziet dat de jongen die haar versloeg tijdens Den Haag’s Got Talent ook mee gaat. Al helemaal als hij tijdens de busreis gemeen tegen haar doet. Tot overmaat van ramp wordt ze ook nog bij hem ingedeeld in een groepje voor de opdrachten! Hoe moeten beide dames deze reis overleven?

Twee meiden tegenover twee rivalen. De een een leerling uit 5 Havo, de ander een jonge docent. Ik neem aan dat beide auteurs een van de verhaallijnen op haar rekening heeft genomen. En ik moet zeggen, ik merkte geen verschil in schrijfstijl! Dat was ongelooflijk fijn, want daardoor waren beide verhaallijnen erg prettig om te lezen. Tijdens de puzzeltocht die de leerlingen moeten doen, kom je allemaal weetjes tegen over de stad Brussel. Erg leuk en interessant, want ik ben er zelf nog nooit geweest. Voor mensen die er wel zijn geweest, of er vandaan komen zal het een welkome herkenning zijn. Ook de liedjes die in het boek voorbij komen zijn een leuk herkenbaar element.

Wat mij ook opviel, was dat je de nevenpersonen ook aardig goed leerde kennen. De diversiteit werd erg goed neergezet. Niet alleen het soort leerling of het soort docent, maar ook aan nationaliteit en seksualiteit is gedacht. Zelfs kenmerkende kledingstijlen zijn er in verweven. Kortom, het is een gezellige, bonte, multiculti gezelschap. Dat maakte het verhaal voor mij extra levendig. Tussendoor dwaalden mijn gedachten soms af naar de schoolreis die ikzelf heb meegemaakt. Ik ben destijds naar Londen geweest, in een gastgezin. Wat heb ik daar fijne dagen gehad en eigenlijk was het veel te kort! De bonte avond in het boek deed mij denken aan de bonte avond van het schoolkamp in groep 8. Ook daar heb ik erg fijne herinneringen aan. Grappig hoe een boek soms je eigen herinneringen weer omhoog doet borrelen!

Dit boek is met zijn winterse setting een warm pareltje voor een weekend op de bank, terwijl het buiten guur en koud is.

Toen ik eenmaal goed in het verhaal zat, kon ik het boek nauwelijks nog wegleggen. Meer dan de helft heb ik met uitzondering van lunch en een korte theepauze aan een stuk doorgelezen. Had mijn voorgevoel gelijk en was het een hartverwarmend boek? Jazeker! Het boek laat zien dat je een mens niet zomaar moet veroordelen. Vaak is de situatie heel anders dan je denkt!