Filmische (ont-)spanning

De aanleiding van het verhaal "Nemesis" is de aanslag, gepleegd in het huis van officier van justitie Sylvia van Maele. Als gevolg van deze traumatische ervaring, waarbij de bloedspatten en de hersenen van het slachtoffer letterlijk van de muur geveegd kunnen worden besluit Sylvia samen met haar rechercheteam deze aanslag te wreken, waarbij geen enkel middel geschuwd hoeft te worden om dit doel te bereiken.

Het boek wordt onderverdeeld in een extreem lange proloog gevolgd door vijf delen, waarin in kleine stukjes vanuit verschillende perspectieven het relaas wordt verteld. De schrijfstijl is prettig en ontspannend door het relatief eenvoudige taalgebruik. Mede door deze manier van vertellen weet de auteur van de eerste tot de laatste bladzijde de spanning vast te houden. Het zorgt ervoor dat je als lezer wil weten hoe het verhaal afloopt.

Een groot gemis aan dit boek is het ontbreken van iedere vorm van emotie en diepgang. De personages blijven bijna zonder uitzondering erg vlak en dit kan ten koste gaan van de wisselwerking tussen personage en lezer. Te vaak wordt volstaan met het een beschrijving van situaties zonder dat duidelijk is wat de de personages hierbij denken en voelen.

Aan het eind van het boek blijven een aantal vragen onbeantwoord. Op zichzelf is dat geen probleem indien er nog een vervolg komt. Het is alleen te hopen dat we in dat vervolg de personages beter leren kennen. Waarschijnlijk blijft dat boek dan beter "hangen" dan deze. Ik wacht in spanning af.....

Het is jammer dat het niet mogelijk is om halve sterren te geven daarom wordt mijn waardering naar boven afgerond 3 sterren. Voor mij ontbreken te veel essentiële zaken.