Leuke (late) kennismaking met Goris en Pauwels

'Bloedvlag' is het twaalfde deel in de serie met de speurders Stijn Goris en Stef Pauwels, maar het verhaal is prima als standalone te lezen. Over het privéleven van de speurders ben ik nauwelijks iets wijzer geworden, misschien wilde de auteur niet in herhaling vallen.

Beide heren worden afwisselend met hun voor- en achternaam aangesproken en dat is knap vervelend. Komt daarbij dat ze wel erg veel collega's hebben die een rol spelen in de opheldering van de zaak. Het politie-onderzoek neemt het grootste deel van het boek in beslag, ik had graag meer gelezen over slachtoffer en dader.

'Bloedvlag' kent veel dialogen, waardoor het verhaal lange tijd echt eenvoudig lijkt. De plot is goed overdacht, het verhaal zit goed in elkaar. Het duurt lang voor het spannend wordt, van bij het begin is voor de lezer immers duidelijk wat er gebeurd is en waarom, enkel de politie is nog niet zover.

Ik vond 'Bloedvlag' een leuke kennismaking met de auteur, maar ik ben niet geneigd de hele serie op te pakken.