Originele opbouw

Het boek bestaat uit vele korte hoofdstukken en daar hou ik van. Afwisselend doen twee van de hoofdpersonages hun verhaal, telkens in de ik-vorm. Het dagboek van het derde hoofdpersonage speelt daarbij een grote rol. De eerste helft van het boek is nogal langzaam, maar als je niet op zoek bent naar tempo en actiescènes is dat absoluut geen probleem. Grebe schrijft namelijk heel aangenaam, best eenvoudig ook. 'Dagboek van mijn verdwijning' moet het niet hebben van de hoogspanning, wel van de originele opbouw en de goed neergezette karakters. Het verhaal op zich is niet vernieuwend, veel elementen zagen we al eerder. 'De minnares', het vorige boek dat Camille Grebe op haar eentje schreef, vond ik beter. Toch is 'Dagboek van een verdwijning' nog altijd beter dan het merendeel van de thrillers die verschijnt.

Ik las de originele versie van het boek, geen idee hoe het met de vertaling zit.