Aangename kennismaking met Knut Hamsun.

Ik ben erg verrast door dit boek. Aangezien 'Pan' al in 1898 geschreven is, had ik me aan een logge tekst verwacht, dit is echter helemaal het geval niet. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik de herwerkte vertaling van 2009 gelezen heb, niet een vroegere vertaling.

Luitenant Pan is de speelbal van Edvarda, die een spelletje aantrekken/afstoten speelt; daarnaast nog meer vrouwelijke afleiding in de vorm van een zekere Eva.

In het begin dacht ik 'schoonheid door eenvoud', maar dat is voor mij niet genoeg om 'Pan' als een meesterwerk te bestempelen, zoals her en der wel gebeurt. Vier sterren van mij.

Interessant ook is het nawoord van Isaac Bashevis Singer (een in het Jiddisch schrijvend Pools auteur, die de Nobelprijs voor de Literatuur kreeg). Hij maakt o.a. een vergelijking tussen 'Honger' van Hamsun en 'Misdaad en straf' van Dostojevski. En legt uit waarom de eerste werken van Hamsun, met name 'Honger' en 'Pan' zijn beste zijn.