Een duister pad: uitstekende verhaalconstructie en boeiende personages!

Faye van Laar vertolkt de hoofdrol in Een duister pad. Faye woont al sinds haar vroege jeugd in een kleinschalige psychiatrische inrichting genaamd Groot Loenen op de Veluwe. Zij is er niet alleen patiënt; haar vader –Julius- is de directeur van deze instelling. Julius verzet zich met hand en tand tegen het gebruik van antidepressiva en zijn strijd tegen fabrikant Pharmaco is een gepassioneerde strijd.
“Heb je enig idee hoeveel mensen de vernieling in zijn geholpen door Seroxat? Denk alsjeblieft ook nog eens aan Steven Martens, en aan Emilie Buijs. Slachtoffers, direct of indirect, van dat gif.”
Een nieuwe bewoonster van Groot Loenen is Emilie. Ze lijdt aan achtervolgingswaanzin sinds de dood van haar vriend Steven. Kort na haar intrek in Groot Loenen, verdwijnt Emilie. Het onderzoek naar de dood van Steven wees uit dat hij zelfmoord had gepleegd onder invloed van antidepressiva, maar Emilie gelooft daar niets van. Zij meent dat hij vermoord werd en dat de daders het nu op haar hebben voorzien. Aangezien Faye weet hoe het is om met onzekerheden te leven, wil ze Emilie helpen en gaat op onderzoek uit. Zij ontmoet rechercheur Simon te Bresser die de zaak evenmin kan laten rusten. Wanneer Emilie ineens spoorloos verdwijnt, bundelen Faye en Simon hun krachten en ontstaat er een bijzonder speurders-duo.
“Als hij de trap is afgedaald, ga ik hem toch achterna. Ik wil helpen, al is het maar met mijn aanwezigheid. Gespannen volg ik hem. Zachtjes. Met een vreemd, angstig gevoel in mijn buik. De ruimte is leeg. Minstens dertig vierkante meter troosteloos leeg.”
Dat Hartman kan schrijven, behoeft geen betoog. Dat heeft zij reeds onomstotelijk bewezen met de vele thrillers die aan Een duister pad vooraf gingen. Haar serie rond Jessica Haider en de IJssel trilogie mochten op veel enthousiaste lezersreacties rekenen. Een duister pad is overigens het startschot van een nieuwe serie.

Zoals zij al eerder deed in eerdere boeken, kiest Hartman opnieuw voor een actueel thema en dat doet zij met verve. Ze weet het thema, het gebruik van antidepressiva, echter zo te verweven in het verhaal dat het weliswaar tot denken aanzet, maar niet overdreven aan de oppervlakte komt.

Het verhaal is beklijvend, spannend en zeer goed geconstrueerd. Bovendien zijn haar personages bijzonder interessant. Vooral Faye is een boeiende persoonlijkheid met haar verschillende kanten. De vrouw is tegelijkertijd krachtig en kwetsbaar; een onweerstaanbare combinatie.

De dialogen in Een duister pad hebben de, inmiddels bekende, Hartman-natuurlijkheid. Wanneer Hartman haar personages aan het woord laat, dan heb je als lezer het gevoel bij het gesprek aanwezig te zijn. Nergens ongemakkelijk, nergens onnatuurlijk.

Het grootste talent van deze auteur is echter wel dat zij, op intelligente wijze, verschillende verhaallijnen door elkaar weet te verweven en die dan op soepele doch verrassende wijze weer bijeen weet te brengen. Het geheel wordt opgediend in de unieke en directe Hartman-stijl en doorspekt met diverse plotwendingen.

Het einde van Een duister pad is enerzijds verrassend, anderzijds enigszins ‘open’, maar dat is vanzelfsprekend aangezien er een vervolg komt op deze fijne thriller. Ik zal niet de enige zijn die uitziet naar dat vervolg met de boeiende Faye in de hoofdrol!

Over de auteur
Corine Hartman (1964) werkte als zelfstandig tekstschrijver en vormgever en heeft inmiddels vijftien thrillers op haar naam staan. Hartmans boeken worden geroemd om de keiharde actie en de fascinerende personages. Ze werd diverse malen genomineerd voor De Gouden Strop en won meerdere Crimezone Awards.

Uitvoering
Uitgeverij Cargo
ISBN: 9789403158303
Paperback, 336 pagina’s

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/