Moed, dapperheid, liefde en vriendschap: sterk verhaal

Van tevoren had ik geen idee wat ik van dit boek moest verwachten, maar dat ik dit zo’n bijzonder en goed boek zou vinden had ik niet verwacht.

Feo woont met haar moeder diep in de bossen van Rusland. Haar moeder (en Feo ook) is wolfverwilder: wolven die huisdieren waren bij rijke mensen maken zij weer wild, zodat ze kunnen overleven in de natuur. Op een dag wordt Feo’s moeder gevangengenomen en het lukt Feo om te vluchten met de wolven. Ze begint aan een barre tocht naar Sint-Petersburg om haar moeder te bevrijden uit de Kresty-gevangenis. Ze leert hoe ze moet overleven in de mensenwereld en hoe ze moet opkomen voor dingen waar ze van houdt.

Geschreven in een sprookjesachtige sfeer, maar een sprookje is het niet. Feo is nog maar 10 en Ilja is nog maar 13, maar dapper en moedig zijn ze wel. De liefde die Feo voor haar moeder voelt is echt en ook voelbaar. Haar moeder is haar thuis en haar alles en voor haar gaat ze door het vuur.

Bij een wolf denk ik niet direct aan iets positiefs (los van het feit dat het vaak wel mooie dieren zijn), maar de beschrijvingen van het boek maakten mijn beeld anders. De liefde van Feo is zo voelbaar dat ik bij één moment in het boek toch even moest slikken.
Daarnaast vond ik ook de personages goed uitgewerkt en is het mooi om te zien hoe de vriendschap groeit tussen Feo en Ilja.

Dit is een boek vol moed, dapperheid, liefde en vriendschap en ik hoop dat veel meer kinderen dit bijzonder mooie boek lezen.