Blauwe-maandagswerk

Almar Otten ken ik van ander werk, waardoor ik hoofdpersoon Lineke ook al kende. Het wordt een beetje 'steeds weer hetzelfde', een herhaling van zetten, want een bibliothecaresse in Deventer heeft natuurlijk niet veel bewegingsvrijheid, waardoor het drama vrijwel altijd op een boek is gebaseerd, of op historische kennis uit de bibliotheek. En opnieuw wordt er iemand vastgebonden en gevangen gezet, mogelijk met het succes van Vijftig Tinten in het achterhoofd?

Het verhaal is vrij simpel, al worden er allerlei feitjes met de haren bijgesleept (die ik omwille van spoilers niet zal noemen), met excentrieke tegenspelers die daardoor nauwelijks geloofwaardig zijn - het draagt allemaal bar weinig bij aan het verhaal.
Neem bijvoorbeeld de giftige planten. Die worden in het begin van het boek genoemd, daarna nog een aantal keer. Ze zijn de lievelingsbloemen van Matt en zijn vader. Ze zijn blauw. Je zou verwachten dat de giftige blauwe bloemen iets met het Blauwe Goud te maken hebben, maar helaas.
De zoektocht bij het klooster levert evenmin iets op voor het verhaal.
Er wordt online gezocht in de afstamming van Matt, wat ongeloofwaardig snel gaat en bovendien feiten onthult die helemaal niet op internet zouden mogen staan.

Ja, het verhaal is onderhoudend, maar je moet er niet bij nadenken, want dan valt op hoe vergezocht alles is en hoe mager de plot blijkt.

Tip: neem het boek mee als je toevallig een vakantie doorbrengt in het bungalowpark Landal Village les Gottales bij Trois-Ponts, een deel van het verhaal speelt zich daar af.