Geweldig thrillerdebuut

Met 'Ik reis alleen' heeft Samuel Bjork een geweldig goed thrillerdebuut geschreven. Zo goed, dat je je gaat afvragen hoe hij dat zou moeten kunnen overtreffen.
Maak kennis met de oude rot in het vak, inspecteur Holger Munch (geen familie van de schilder) en zijn collega, de briljante maar ook suïcidale Mia Krüger. Munch en Krüger vormen de spil van een Speciale Eenheid die zich met zware misdaad bezighoudt. Nu wordt het team opgeroepen omdat er een 6-jarig meisje is vermoord; opgehangen aan een boom met een vliegtuiglabel 'Ik reis alleen' om de hals en een schooltas om de schouders. Mia merkt op dat er een '1' op een nagel van het meisje staat en de schrik slaat het team op het hart: staan er nog meer moorden op jonge meisjes te wachten? Hun angst wordt helaas bewaarheid.

De kracht van het boek zit hem voornamelijk in de goed uitgewerkte personages en de vertelstijl. Het lijkt alsof je als lezer deel uitmaakt van het team; je zit middenin de actie en wordt meegezogen in de inspanningen van het team om verdere moorden te voorkomen en de moordenaar te vinden. Ook de privésores van met name Munch en Krüger krijgen voldoende ruimte zodat je goed inzicht krijgt in hun persoonlijkheden.
Bjork haalt er van alles bij. Er zijn zijsporen naar een christelijke sekte, een verzorgingstehuis, verwaarloosde kinderen etc. De zijsporen lijken af te leiden van het eigenlijke verhaal, maar wanneer op het eind alle lijntjes aan elkaar worden geknoopt in een superspannend slot, laat de auteur zijn lezers daar met hartkloppingen en zweethanden van de omhoog gestuwde adrenaline achter.

Ik heb genoten van dit boek en van de diverse karakters die ieder hun rol in het geheel vervullen. En ik ben heel benieuwd hoe het team zich verder ontwikkeld in het vervolg: De Doodsvogel. Een boek dat in ieder hoog op mijn verlanglijst van nog te lezen boeken staat!

(Ik had het boek al in 2016 gelezen, maar mijn recensie hier nooit neergezet. Bij deze alsnog)