Recensie Julius Winsome

Wat een prachtig, geweldig, stylistich perfect in elkaar zittend boek. Het taalgebruik, de beschrijving van de natuur, de emoties, de liefde van de hoofdpersoon voor zijn hond en de gevolgen wanneer die hond doodgeschoten wordt. Het boek overweldigde mij door zijn aparte stijl en de puurheid.
Ondanks de moorden die gepleegd worden is het boek geen thriller maar een roman pur sang.
Julius Winsome is een man van 51 die hoog in het noorden van Maine in een afgelegen blokhut woont. Zijn enige gezelschap is zijn hond Hobbes - die hij heeft aangeschaft op aanraden van zijn toenmalige vriendin - en ruim 3000 boeken die hij van zijn vader heeft geërfd. Wat hij ook heeft geërfd is een geweer uit 1918 dat zijn grootvader heeft meegenomen uit de Eerste Wereldoorlog, samen met verhalen over oorlogen en dood. Wanneer zijn hond wordt doodgeschoten gaat Julius op zijn eigen wijze op zoek naar de dader. Wat mij raakte was de prachtige beschrijving van de liefde van Julius voor Hobbes en omgekeerd, de overweldigende beschrijving van de natuur - het loopt tegen de winter en je voelt de kou binnensijpelen. Julius is een man die zomers bloemen plant en 's winters in zijn vaders stoel zijn boeken leest. Hij is een eenling zonder eenzaam te zijn tot zijn hond wordt vermoord. Vanaf dat moment zijn er alleen nog maar verliezers.