Spannend, met kleine verbeterpuntjes

Bloedbroeders is het nieuwste boek van Helen Vreeswijk. Mijn eerdere ervaringen met haar boeken zijn wisselend. Of het boek is erg goed of het verhaal is een beetje te standaard en voor de hand liggend. Ik hoop dat Bloedbroeders een boek uit de eerste categorie is.

Bloedbroeders gaat over Reza, zijn moeder en zijn zusje die vanuit Punjab, India, verhuizen naar Nederland om daar voor hun tante en neef te werken in het restaurant. De oom van Reza is namelijk opgepakt voor fraude en nu wordt er van Reza verwacht dat hij met zijn neef Ayaan het restaurant gaat runnen. Ayaan houdt zich echter niet bezig met het restaurant, maar met criminele activiteiten en daar wordt het restaurant veelvuldig voor gebruikt. Ayaan sleept zijn neefje Reza mee in zijn wereld. Reza is in het begin een beetje bang van de wereld waarin zijn grote neef Ayaan leeft, maar uiteindelijk begint hij deze wereld interessant en ook wel stoer te vinden.

Het verhaal wordt uiteindelijk spannend wanneer een roofoverval op een casinobezoeker uit de hand loopt en uiteindelijk ook niet goed afloopt. Hierna richt het boek zich meer op de onderzoekskant van het verhaal en kom je er achter hoe de politie uiteindelijk tot een oplossing komt.

Ik vond het verhaal zelf en erg spannend om te lezen. Anders als in de andere boeken van Helen Vreeswijk die ik heb gelezen, is het boek in twee heel duidelijke delen geschreven: het deel dat Reza met zijn familie naar Nederland komt en in de criminele wereld van zijn neef Ayaan belandt en uiteindelijk samen met hem een casinobezoeker berooft. Het tweede deel gaat vooral over de politiekant van de zaak en hoe zij tot een oplossing komen. Persoonlijk vond ik dit niet een heel erg leuke invalshoek om het boek te schrijven, omdat je eigenlijk op de helft al weet wat er aan de hand is en wie het heeft gedaan. Het had in mijn ogen veel leuker geweest als deze twee invalshoeken meer met elkaar verweven waren geweest.

De personages zijn goed uitgewerkt. Er wordt niet al te diep op ze in gegaan, maar ze zijn wel zo uitgewerkt dat je in het verhaal wordt meegetrokken en benieuwd bent wat het volgende zal zijn wat ze doen. Het enige personage wat ik niet leuk uitgewerkt vond, was de tante van Reza. Bij haar was het karakter van “boze-tante” te overdreven en ongeloofwaardig uitgewerkt, dit had wat fijngevoeliger gekund.

Al met al heb ik me erg goed vermaakt met dit boek en kan ik dan ook niet anders dan het een hoge beoordeling geven.