Lezersrecensie
Liefde en kameraadschap in tijden van een vergiftigende vrije markt
Liefde en kameraadschap in de maatschappelijke omwentelingen van een Rusland tussen communisme en vrije markt. Personages zijn meestentijds seksueel gefrustreerde mannen van middelbare leeftijd; terecht gekomen in een hun onbekende wereld waarin intermenselijke relaties verzuurd zijn door een nieuwe hardheid in omgangsvormen en wederzijdse verwachtingen. Deze liefdevol beschreven rotzakken mijmeren weemoedig over betere tijden van een staatsideologie die tenminste richting aan hun betekenisloze levens gaf.
Ze bestaan uit een schrijver die door zijn vrouwelijke liefdesrelatie, tevens prostituerende ex-censor, een rol van betekenis houdt in society kringen. Een groepje mannen in een Siberisch strafkamp dat zich niet aan kan passen aan de verontrustende kentering van meer vrijheden. Een legerofficier met een latent homoseksueel verlangen naar een Kaukasische krijgsgevangene. (persoonlijk favoriet trouwens!). Een driftig heerschap dat bij de schijn van competitie om zich heen mept, uit een eigen minderwaardigheidscomplex. Een liefdesdriehoek tussen een omhooggevallen meubelmaker, een vermaard wiskundige en hun gemeenschappelijke maîtresse: een middelmatige dichteres. En, ten slotte, een muzikant uit de Oeral die zijn eigen benepen dorpsgemeenschap ontgroeid lijkt te zijn, terwijl hij zich in het bruisende Moskou nog immer een miskende buitenstaander voelt.
Wrange kafkaëske ironie waarvan de misantropie/misogynie van de bladzijdes spat als ware het de ontnuchterende diarree van een woest avondje wodka zuipen.Vreemd poëtisch in zijn lelijkheid, terwijl het (helaas) nooit echt onder de huid gaat zitten door de korte opzet van de verhaaltjes. Makanin komt beter tot z'n recht in zijn grote romans, waar hij meer ruimte heeft om grootse biotopen vol lieflijk beschreven klootzakken tot leven te brengen. Hoopvol stemmen doet het trouwens niet, want wie het moderne Rusland door de venijnige blik van Makanin beschouwt, ziet dat de voormalige apparatsjiks ingeruild zijn voor een alles en iedereen verslindende kapitalisme. Rijkdom en economische groei hebben als inktzwarte schaduwzijde: polariserende, zinloze oorlogsvoering; instituties die diep doordrongen zijn geraakt van corruptie; en een sociaal opgelegd machismo, waarmee mannen elkaar pijnigen om aan heteronormatieve ideaalbeelden te blijven voldoen.
Ze bestaan uit een schrijver die door zijn vrouwelijke liefdesrelatie, tevens prostituerende ex-censor, een rol van betekenis houdt in society kringen. Een groepje mannen in een Siberisch strafkamp dat zich niet aan kan passen aan de verontrustende kentering van meer vrijheden. Een legerofficier met een latent homoseksueel verlangen naar een Kaukasische krijgsgevangene. (persoonlijk favoriet trouwens!). Een driftig heerschap dat bij de schijn van competitie om zich heen mept, uit een eigen minderwaardigheidscomplex. Een liefdesdriehoek tussen een omhooggevallen meubelmaker, een vermaard wiskundige en hun gemeenschappelijke maîtresse: een middelmatige dichteres. En, ten slotte, een muzikant uit de Oeral die zijn eigen benepen dorpsgemeenschap ontgroeid lijkt te zijn, terwijl hij zich in het bruisende Moskou nog immer een miskende buitenstaander voelt.
Wrange kafkaëske ironie waarvan de misantropie/misogynie van de bladzijdes spat als ware het de ontnuchterende diarree van een woest avondje wodka zuipen.Vreemd poëtisch in zijn lelijkheid, terwijl het (helaas) nooit echt onder de huid gaat zitten door de korte opzet van de verhaaltjes. Makanin komt beter tot z'n recht in zijn grote romans, waar hij meer ruimte heeft om grootse biotopen vol lieflijk beschreven klootzakken tot leven te brengen. Hoopvol stemmen doet het trouwens niet, want wie het moderne Rusland door de venijnige blik van Makanin beschouwt, ziet dat de voormalige apparatsjiks ingeruild zijn voor een alles en iedereen verslindende kapitalisme. Rijkdom en economische groei hebben als inktzwarte schaduwzijde: polariserende, zinloze oorlogsvoering; instituties die diep doordrongen zijn geraakt van corruptie; en een sociaal opgelegd machismo, waarmee mannen elkaar pijnigen om aan heteronormatieve ideaalbeelden te blijven voldoen.
1
Reageer op deze recensie
