Karikatuur van een postmoderne roman

Met enthousiast wervend taalgebruik en schijnbaar soepele taalspelletjes alleen maak je van een roman nog geen volwaardig literair werk. Verwijzingen naar Montaigne zijn ongeïnspireerd verweven in een oppervlakkige beschouwing over het schrijverschap versus de receptie van geproduceerd werk. Het is de soort karikatuur van postmoderne werken waar Nederlandse schrijvers wel eens vaker faliekant mee de mist in gaan (Leon de Winter, ik kijk naar jou!).