Alles klopt

Pietro Moroni, een nogal stille twaalfjarige jongen, woont in het fictieve Italiaanse dorpje Ischiano Scalo. Hij is het pispaaltje van de klas en door drie van zijn plaaggeesten wordt hij gedwongen om samen met hen in hun school in te breken. Zijn vriendinnetje Gloria, die uit een gegoede familie komt, is zijn steun en toeverlaat en samen trekken ze er vaak opuit.

Graziano Biglia is een vrijgevochten veertigjarige playboy die het grootste deel van zijn leven over de wereld heeft gezworven. Hij keert weer terug naar zijn geboortedorp en heeft grootse plannen om een eigen zaak te beginnen. Samen met de beeldschone danseres Erica Trettel. Het loopt echter anders dan hij zich allemaal had voorgesteld.

Op het eerste gezicht lijken de verhalen van beide hoofdpersonen niets met elkaar te maken te hebben. Ze gaan allebei hun eigen gang, leiden hun eigen leven en hebben hun eigen problemen. Toch, en dat was in feite wel te verwachten, komen de verhalen van Pietro en Graziano samen. Dat is echter pas tegen het einde van het boek en duurt ook nog eens niet al te lang.

Ik haal je op, ik neem je mee is een vlot geschreven roman die geen enkel moment verveelt. Er gebeurt altijd wel iets. De ene keer is het licht absurdistisch, het andere moment is het als een klucht. Humoristische passages worden afgewisseld met de meer aangrijpendere en ook de romantiek heeft een rol in het verhaal.

Met dit boek lukt het Ammaniti om de lezer te blijven boeien. Hoewel beide hoofdpersonen qua karakter volkomen van elkaar verschillen, hebben ze toch ook wel overeenkomsten. Zo hebben ze allebei hun dromen, komen ze uit bijzondere families en maken ze hun fouten. En juist dat zorgt er onder andere voor dat de aandacht bij het verhaal blijft.

Ik haal je op, ik neem je mee is een boek vol afwisseling, verschillende verhaallijnen en een interessant plot. Ammaniti heeft zijn gedachten prima uitgewerkt met als resultaat dat alles in dit boek klopt. Dat is niet iedereen gegeven.