Een verontrustend geloofwaardig scenario

In een post-apocalyptische wereld poogt Willem Storm samen met zijn zoon Nico een nieuw bestaan op te bouwen. Nadat een gemuteerd virus (‘de Koorts’) bijna de hele wereldbevolking heeft weggevaagd, staan de resterende mensen voor een immens grote uitdaging. Hoe te overleven in een wereld die hun bijna compleet vreemd is geworden?

Als een soort dagboek ontvouwt zich het verhaal van Nico Storm.

“We herinneren ons de momenten van angst, verlies en vernedering het beste.”

Alhoewel het boek start met de aankondiging dat zijn verhaal licht moet werpen op de omstandigheden die hebben geleid tot de dood van zijn vader, gaat het verhaal verder dan ‘het oplossen van een moord’.

Na enige tijd te hebben rondgedwaald wil vader Willem een gemeenschap oprichten waar overlevenden samen kunnen bouwen aan een toekomst. Na verwend te zijn door de moderne wereld blijkt het opnieuw beschaven een grote opgave te zijn.

Auteur Deon Meyer (1958), die voor dit boek uit zijn gebruikelijke comfort-zone van misdaad-romans stapt, laat daarbij geen steen onomgekeerd. Meyer geeft de lezer een zeer geloofwaardig beeld van hoe de wereld er uit zou komen te zien indien de mens opnieuw zou moeten beginnen. Niet alleen de praktische zaken komen daarbij aan bod, maar ook de geestelijke, politieke, filosofische en ethische kwesties blijven niet onbesproken.

In beginsel zijn het een vader en zoon, met een gecompliceerde relatie, die na het verlies van hun naasten het leven opnieuw zin moeten zien te geven. Maar het verhaal geeft een eigenaardig ‘wat-als’ gevoel. Al snel leef je mee met de overlevenden en denk je mee over de dilemma’s waarmee zij worden geconfronteerd. Niets van wat Meyer heeft geschreven komt onzorgvuldig, ondoordacht of te futuristisch over.

De thematiek komt menig thriller-fanaat niet onbekend voor. Meyer gaat verder waar Dan Brown gestopt is. Genoeg stof tot nadenken dankzij dit formidabel boek.