pakkend scenario, niet uitgelezen

Pas nadat ik dit boek had weggelegd kwam ik erachter dat Margaret Atwood een novelleschrijfster is. Doordat ik dit niet eerder wist had ik bepaalde verwachtingen die niet zijn waargemaakt.

Het scenario van dit verhaal is vergezocht, maar het onderwerp privacy- versus- controle is actueel. Omdat de toekomst altijd onzeker is, sprak het me aan als zijnde een (rijke) fantasie die ingaat op de wat- als- vraag.

Tot even na het moment waarop de titel verklaard wordt, nog redelijk vroeg in het verhaal, vond ik het meeslepend. Dit vanwege het schok- effect en omdat deze onthulling iets duidelijk maakt over de manier waarop er in de "nieuwe wereld" met mensen wordt omgegaan alsof het objecten zijn.

Kort daarna ging het bergafwaarts met mijn interesse. Ondanks dat de schrijfster een toegankelijke stijl heeft en het onderwerp pakkend is, ging het verhaal voor mij niet leven omdat ik echtheid mistte in de personages.
De keuzes die zij maken en ook hun emotionele reacties daarop vind ik zonder enige diepgang beschreven en daarbij lijken ze fluitend door hun interne conflicten te komen. Na driekwart van het boek te hebben gelezen als een taak die ik moest afronden heb ik het weggelegd.