Mooie, vlot geschreven historische roman

Hildegard is dochter van Duitse adel die in Rusland woont. Ze moeten begin 20e eeuw halsoverkop vluchten voor de Bolsjewieken en gaan weer in Duitsland wonen. Hildegard groeit op en maakt de Grote oorlog mee, ze is dan 15 en gaat als vrijwilligster werken in een ziekenhuis dat oorlogsslachtoffers opvangt. Het laat haar kennis maken met de harde realiteit van het leven en de oorlog.

De relatie tussen haar ouders is niet goed, haar moeder trekt zich steeds meer terug in een eigen wereldje. Haar vader vertrekt naar Dresden om daar op een landgoed te gaan werken en huwelijk zijn dochter uit aan Herr Dokter von Stein, de eigenaar van het landgoed en veel ouder dan Hildegard. Ze heeft er niets tegenin te brengen. Hij heeft al twee zonen van zijn eerste vrouw, en het valt voor haar als 19 jarige vrouw niet mee om een huishouden te runnen. Toch weet te zich staande te houden. Samen krijgen ze twee kinderen.

Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit, de jongens gaan het leger in, en haar man gaat als arts ook weg, terwijl ze weer zwanger is. Uiteindelijk staat ze er alleen voor, in Berlijn waar de bommen alles plat gooien. De enige met wie ze nog contact heeft is de compagnon van haar vader Herr Doktor Mäkinen. Na alle ontberingen die de oorlog met zich hebben meegebracht, besluiten ze na de oorlog te trouwen en af te reizen naar Zuid Afrika, waar Andreas een baan als arts bij een zendingspost heeft gekregen. Helaas wordt Hildegard opnieuw weduwe en moet ze uiteindelijk als huishoudster aan de slag.

Een levensverhaal van een jonge vrouw, waarbij het leven niet heel erg meezit, verweven met een stuk Europese geschiedenis. Het is vlot geschreven en verveelt geen moment. Soms zijn de sprongen in de tijd ineens vrij groot, maar het verhaal blijft goed te volgen. Irma Joubert schrijft met een Christelijke inslag, maar dit is nergens overdadig aanwezig. Het geeft een duidelijk beeld van het leven van een Duitse familie tijdens oorlogstijd, waardoor het eens van de andere kant wordt belicht.
De personages hebben allen een eigen karakter, maar worden niet erg uitgediept. Voor dit boek ook niet noodzakelijk. Als lezer leef je mee met Hildegard en haar gezin, en volg je haar in haar keuzes en haar leven. Mag dan het einde nog een beetje voorspelbaar zijn? Ja dat mag, want het sluit het boek er mooi mee af.