Geweldig verhaal vol humor en avontuur

In de jaren 1972 tot en met 1976 was Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer? een tv-serie, gebaseerd op het Duitse sprookje De Rattenvanger van Hamelen. De serie was geschreven door Harrie Geelen en bestond uit 45 afleveringen. Na de serie kwam er in 2003 een musical en nu is er de trilogie.  

De veelzijdige Geelen (1939) is een Nederlands animator, dichter, illustrator, regisseur, (scenario)schrijver, stemacteur, tekenaar en vertaler. Hij is de geestelijk vader van de tv-serie Hamelen, maar ook Oebele en Q&Q komen van zijn hand. In 2018 kwam het boek Op weg naar Voorgoed uit, een eerste deel van een een trilogie waarin alles zit waar Harrie Geelen niets mee kon in de tv-serie door saaie dingen als zwaartekracht, gebrek aan ruimte en geld. Het leverde een boeiend, avontuurlijk en onvergetelijk verhaal op. Het tweede en derde deel van deze trilogie zijn gebundeld in een tweede boek: Voorgoed weg (2019) en het verhaal gaat verder waar deel één ophield.  

Het tweede boek van de trilogie omvat twee delen: De bruiloften van Tor en Grootmoeder van het kwaad, waarbij deel twee 600 pagina's telt en deel drie 'slechts' 320. Het levert een lijvig boek, maar het is goed te hanteren. Het boek start met een aantal brieven gelijk gevolgd door het eerste hoofdstuk dat nummer 99 heeft. Geen los te lezen boek dus maar een directe aansluiting op het eerste deel dat ophield bij hoofdstuk 98. Harrie Geelen valt de lezer niet lastig met herhalingen over wat er in deel een gebeurde, maar gaat gewoon verder met het verhaal, ervan uitgaande dat de personages en gebeurtenissen bekend zijn en vers in het geheugen liggen. In het boek zijn tussen de teksten van Hamelen door liedjes opgenomen wat het verhaal compleet maakt. De verklarende woordenlijst als afsluiting is vooral erg grappig.

De opbouw is gelijk aan het eerste deel, een hele reeks gebeurtenissen die elkaar in een hoog tempo opvolgen. Door de grote hoeveelheid personages zijn er constant perspectiefwisselingen waarbij ieder een deel van een avontuur beleeft, wat later weer aansluit bij gebeurtenissen van de anderen. Het is tijdens het lezen dus goed opletten, mede door de grote diversiteit van de personages. Want nimfen, kabouters, aardlingen, meermannen, gnomen, heksen en vele andere Voorgoed-bewoners hebben allen hun eigen eigenaardigheden. Onzichtbare paarden en hofdames, reizende pompoen, vliegende tapijten en hutkoffers, al lezende leer je de diverse wezens en gebruiken kennen en alles komt heel normaal over, op een of andere manier word je als lezer het leven van Voorgoed ingetrokken en hoe groot de onzin ook is die je leest, alles is te begrijpen en klinkt gewoon en logisch.  

"De prins glimlachte bitter. ‘U wilt dat wij naar haar toe gaan? Na klokslag Trol? Als Kalkedot voorbij is? En Troel terug? Lang en breed? Want Fee Kalfsvel woont wijd wijd weg, mensje. Wijd wijd wijd. Zij is zo oud dat zij onvindbaar is. Vergeet haar.’"  

Het boek zit vol humor en taalgrapjes. Geen uitdrukking of kinderliedje is veilig voor Harrie Geelen, alles wordt gebruikt en omgebogen tot normale situaties of benamingen. Zo is er een Hertogin Falda van Rier en Rom, en is er een snorvormig bos en woud Neus & Lippen. Net als in het eerste boek zijn ook in dit boek rode lijnen aanwezig waaromheen alle andere avonturen zich afspelen: De wens van Prins Tor om te trouwen met Prinses Madeleine en de zoektocht naar en de strijd tegen De grootmoeder van het kwaad. Maar er gebeurt zoveel meer en alles is even bijzonder en bizar, maar vaak vooral erg grappig.  

Voorgoed weg is een ongelofelijk en geweldig verhaal vol humor en avontuur, waarbij de lezer één wordt met de bewoners van Voorgoed. Een sprookje voor volwassenen waarin iedereen weet dat mensen niet bestaan, al zijn ze daar in Voorgoed inmiddels niet meer zo heel erg zeker van.