Eenzame mensen worden niet gemist

Rechercheur William Wisting en zijn team worden geconfronteerd met een aantal eigenaardige sterfgevallen.
Enkele huizen voorbij zijn eigen huis wordt Viggo Hansen dood aangetroffen in zijn zetel. Bij de eerste vaststellingen lijkt het een natuurlijk overlijden van een eenzame man. Hansen had geen echte vrienden en ook met zijn buren had hij bijna geen contact. “Een mens die niet werd gezien door anderen, ook al leefde hij in hun midden”.
Line, de dochter van Wisting is journaliste en geïnteresseerd om een speciale reportage te maken over Viggo Hansen en zo het probleem van eenzaamheid in de huidige samenleving aan te kaarten. Zij gaat praten met mensen die Hansen vroeger gekend hebben en probeert zo een beeld te schetsen van wie hij werkelijk was.
Dan wordt er een tweede dode gevonden, verstopt op een veld met kerstbomen. Het is winter maar de dode draagt nog zomerkleren. Het mysterie wordt alleen maar groter wanneer er geen identiteit op de dode kan gekleefd worden. Is er dan niemand die deze man mist?
Wat is hier aan de hand? Aan Wisting en zijn team om het uit te vissen.

Jørn Lier Horst weet op een sublieme wijze de barre winterse sfeer uit het Hoge Noorden te verwoorden. Hoofdstuk na hoofdstuk weet hij de spanning op de bouwen met een verrassend einde als beloning.