Recensie: De rest van de dag

De butler Stevens is samen met de inboedel van het huis Darlington Hall overgenomen door meneer Farraday. Na jarenlang in dienst geweest te zijn van Lord Darlington, kan Stevens maar met moeite wennen aan de Amerikaanse gewoonten van zijn nieuwe werkgever. Op aandringen van Farraday gaat Stevens een autoreis maken. Naast het bezoeken van enkele bezienswaardigheden hoopt hij ook de voormalige huishoudster Kenton te bezoeken en haar over te halen om weer voor Darlington Hall te komen werken.

In De rest van de dag volgen we de reis van Stevens. Veel gebeurt er niet, het meest spannende is het moment waarop Stevens zonder benzine komt te staan. Het interessante van dit boek ligt dan ook niet in de gebeurtenissen, maar in de gedachten van Stevens. We volgen zijn relaas waarin hij terugkijkt op de jaren dat hij bij Lord Darlington in dienst was. Terugdenkend aan deze tijd probeert hij de vraag te beantwoorden: Wat maakt een butler een groot butler?

Kazuo Ishiguro heeft zich duidelijk verdiept in de Engelse gebruiken van de Lords in de tijd van de wereldoorlogen. De onderlinge verhoudingen tussen Lord en butler, maar ook tussen de verschillende personeelsleden worden mooi neergezet met veel oog voor de verschillen in stand. Door de herinneringen van Stevens krijgt de lezer een goed beeld van hoe het leven van een butler inhield.

Stevens roept sympathie op, al zijn er ook meerdere momenten in het boek dat je als lezer vol ongeloof staat te kijken van zijn handelswijze. In het laatste hoofdstuk blijkt dat ook Stevens beseft niet altijd de juiste keuzes gemaakt te hebben. Maar dan is het al te laat.

Mooi geschreven, subtiel en invoelend. Een aanrader.