De noodkreet in de fles - Jussi Adler-Olsen

Na de eerste twee delen verslonden te hebben was het wachten op het derde deel. Het wachten was het achteraf zeker waard. Net als in de eerste twee delen weet Jussi Adler-Olsen je direct van begin af aan het verhaal in te trekken alsof je zelf onderdeel uitmaakt van de afdeling Q. De afdeling die oud en vertrouwd bestaat uit brigadier Carl Mork en zijn sidekick Assad, met allebei hun eigen eigenaardigheidjes.

Ook in dit deel weer een aantal verhaallijnen die of in het verleden spelen of gelijk oplopen met de verhaallijn waarin de afdeling Q haar zoektocht uitvoert. Uiteindelijk treffen de verschillende verhaallijnen elkaar en leidt dit tot een hartslagverhogende finale.

Afdeling Q krijgt de melding van haar Schotse collega's dat ze flessenpost hebben gevonden. In de fles zit een stuk papier met daarop een in bloed geschreven en haast niet meer te lezen noodkreet. Aan brigadier Morck en zijn assistent Assad de taak de boodschap te ontcijferen en verder in actie te komen. Maar waar moeten ze beginnen? En moeten ze het bericht wel serieus nemen of is het een kwajongensstreek?

Ik wil er verder niks van verklappen maar een ding kan ik je zeggen en dat is dat het het laatste zeker niet is. Uiteindelijk leidt alles tot een spannende achtervolging en een jacht op een in het nauw gedreven crimineel en eindigt dus in een bloedstollende ontknoping. Wederom een tocht die de leden van de afdeling Q niet in de koude kleren zal gaan zitten. Zal het team de ware identiteit van de crimineel op tijd kunnen achterhalen?

Helaas vond ik soms de verhaallijnen té veel door elkaar lopen waardoor een wat onduidelijk verhaal ontstond. Maar desondanks weer een heerlijk boek voor de vakantiemaanden. Al met al vond ik het derde deel de minste van de drie maar toch 4 sterren.