Een stad, het meisje en de duivel

Het 740 pagina’s tellende boek van Svealena Kutschke wordt een wervelend familie-epos genoemd, waarbij wordt verwezen naar Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili. De overeenkomst met dat boek bestaat uit het feit dat het een aantal generaties van een familie volgt tijdens oorlog. Maar het grote verschil tussen deze boeken is dat Het achtste leven (voor Brilka) chronologisch wordt beschreven en dit boek niet. Dat maakte het voor mij heel verwarrend tijdens het lezen. Het boek beschrijft wel mooi hoe het leven van een kind (in dit geval waren het met name dochters) wordt beïnvloed door de (voor)ouders. De stad in dit boek is Lubeck, een Duitse stad aan de Trave. De meisjes in dit boek zijn Lucie, haar dochter Freya en de kleindochter Jessie. Lucie wordt geboren in 1908 onder vreemde omstandigheden en met de gave (lijkt mij meer een vloek) dat ze de duivel kan zien. De duivel keert dan ook regelmatig terug in het verhaal, maar zijn rol in het geheel is mij niet duidelijk geworden. Doordat het verhaal niet chronologisch verteld is, wekt het de indruk dat er wordt toegewerkt naar een ontknoping, maar het verhaal ging voor mijn gevoel uit als een nachtkaars. Er lijkt veel symboliek te zijn gebruikt, maar helaas met te diepe betekenis, want ik kon het niet doorgronden. Waarschijnlijk valt dit boek meer onder de noemer Literatuur en daar heb ik in het verleden wel meer de ervaring mee dat ik de bedoeling van de schrijver niet begrijp.