Lekker verhaal

Voor veel jongeren is het een droom om er een tijdje tussenuit te gaan, te gaan backpacken in een ver land. Even bijkomen van studie of werk, een mooi avontuur beleven voor ze zich settelen. Voor jeugdvriendinnen Lana en Kitty is de beslissing te gaan reizen gebaseerd op allesbehalve een droom. Ze nemen impulsief de beslissing om naar Zuidoost-Azië te gaan en het druilerige Engeland voorlopig te laten voor wat het is. De twee delen alles met elkaar en het ligt dus voor de hand dat ze ook dit samen doen. Binnen no time hebben ze de zaken geregeld en vertrekken ze naar de andere kant van de wereld. Wanneer ze in de Filipijnen belanden maken ze kennis met een kleine groep backpackers. De vrouwen zijn geïntrigeerd door dit reisgezelschap en wanneer ze zien waarmee de groep reist raken ze behoorlijk enthousiast. The Blue ligt te schitteren in de haven, het jacht is van Aaron en hij heeft gaandeweg zijn gezelschap onderweg opgepikt. Klikt het dan mag je mee, heel simpel. Lana en Kitty mogen mee en ze kunnen hun geluk niet op. Ze maken kennis met de reizende bemanning: Denny, Heinrich, Shell en Joseph. Aaron is de schipper. Aan boord neemt iedereen een deel van het werk voor zijn/haar rekening en ook de kosten worden gedeeld. Zo kunnen ze samen genieten en reizen. Al snel zijn Lana en Kitty op hun gemak en leren ze de anderen steeds beter kennen. Er zijn regels aan boord waar iedereen zich aan moet houden en alles wordt samen besloten, het is een democratisch geheel.

Eenmaal onderweg merken de vrouwen dat ze met een heel divers gezelschap te maken hebben. Er zijn openhartige gesprekken, ze duiken, drinken, snorkelen en genieten. Maar er zijn zeker ook geheimen en irritaties aan boord. Toch belemmert het niet in het samen reizen, totdat er een storm opsteekt wanneer ze de oversteek naar Nieuw-Zeeland maken. Deze storm is letterlijk en figuurlijk want ineens slaat de sfeer 180 graden om en is er niets meer over van de relaxte groep. In plaats van zon, zee en strand heerst er spanning, onderlinge nijd, jaloezie en lijkt er geen greintje vertrouwen in elkaar te zijn. Tot overmaat van ramp blijkt na een roerige nacht een van hen spoorloos verdwenen, op volle zee. De oceaan is immens groot maar de wereld op The Blue wordt ineens benauwd, drukkend en heel klein. De beslissingen die de groep nu neemt zullen levenslange gevolgen met zich meedragen, voor iedereen. De onderlinge spanning bouwt zich op, gesprekken lijken te verstommen, paranoia neemt over en van de idyllische sfeer is niets meer over. Vriendschappen staan zwaar onder druk en de vraag die iedereen bezig houdt is: wat is er nou écht gebeurd die nacht? Lana en Kitty ondervinden nu wat het inhoudt om vriendinnen te zijn.

“Het was als uren achtereen naar de golven staren: soms zie je iets wat er niet is en soms zie je iets niet wat recht voor je neus ligt.”

In een vlotte en ontspannende stijl geschreven doet ‘Onderstroom’ heel “laid back” aan. De sfeer op het jacht doet wat commune/hippie-achtig aan. Niets moet en alles kan. Veel drank, geen druk en vooral veel genieten van al het moois dat Azië te bieden heeft. De sfeer is goed weergegeven, je waant je haast een van de backpackers. Het leesplezier is dan ook groot tijdens het gehele boek. Clarke bouwt het verhaal goed op, heeft een beeldende schrijfstijl en weet de sfeer goed weer te geven. Ze heeft gekozen om te schrijven vanuit een wisselend perspectief en in het ‘toen’ en ‘nu’. Zo krijg je gedoseerd steeds meer zicht op wat er zich heeft afgespeeld op het water en hoe Lana en Kitty er in het ‘nu’ voorstaan. De spanning loopt hoog op, het verhaal intrigeert mateloos omdat je lang niet weet hoe het gaat lopen en hoe de rolverdeling op het schip gaat standhouden. Er heerst een mysterieuze sfeer doordat je heel subtiel steeds meer te weten komt over de bemanning en hun bagage. Wat blijft er van het democratische geheel over?

Wat de auteur heel goed heeft gedaan, en wat de spanning ten goede is gekomen, is de gebeurtenissen van ‘toen’ door te laten lopen in de situatie van het ‘nu’. Daardoor loopt de verhaallijn mooi door en krijg je meteen antwoorden op je vragen. Je hoeft dus niet tot het einde van het boek te wachten. Heden en verleden lossen elkaar om en om af en dus werkt dat prima. Maar niet alle vragen krijgen een antwoord……..er blijft ook nog wel wat te raden over. Die balans is gewoon erg goed en origineel. “Onderstroom” is een mooi verhaal geworden met zeer innemende en geheimzinnige personages. Iedereen heeft zo zijn reden deze reis te maken en een verleden in zijn rugzak. Hoe dit in het verhaal tot uiting komt is geen nieuw concept. De wetenswaardigheden rondom de personages en de setting zo op die grote oceaan maken het verhaal wel apart. Iedereen krijgt voldoende ruimte om tot ontwikkeling te komen maar het verhaal draait vooral om Lana en Kitty. Verwacht van de anderen dus niet al te veel diepgang, het blijft allemaal vrij oppervlakkig maar dit is dan ook geen psychologische thriller. Eigenlijk had de rol van Aaron voor het verhaal wel wat groter mogen zijn en al helemaal als dat gecombineerd zou zijn geweest met Denny. Daar lag nog wel een mooie verhaallijn. Eigenlijk waren ze allemaal wel intrigerend genoeg om iets meer verdieping te krijgen.

Al bij al leest ‘Onderstroom’ heerlijk weg. Om het een typisch vakantieboek te noemen gaat wat ver maar je krijgt absoluut neigingen om weg te dromen bij de gedetailleerde beschrijvingen van de lagunes en de onderwaterwereld waar The Blue onderweg aanlegt. Prachtig! Laten we vooral niet vergeten dat dit geen roman maar het een heuse thriller betreft. Het verhaal is echt wel spannend, geheimzinnig en benauwend. De plot is niet helemaal verrassend, het ligt wel in de lijn der verwachting, maar is wel goed genoeg. Dit neemt niet weg dat je dit boek het liefst zo snel mogelijk wilt uitlezen, je wilt per se weten hoe of wat. Wie stappen er van de boot eenmaal aangekomen in Nieuw-Zeeland na die vreselijke storm? Wat begon als een droomreis eindigt als….
Een lekker boek, net als haar vorige boeken.

3 sterren