Heerlijk leesvoer!

Jana Berzelius is back! Nog maar amper bekomen van een corruptieschandaal binnen het korps kondigt zich een nieuwe zaak aan. Misdaad kent ook in Zweden duidelijk geen pauze. Het betreft een aantal opvallende sterfgevallen waar telkens het ambulancepersoneel bij betrokken is, vooral de naam Philip Engström komt steeds naar voren. Hij is ambulancebroeder en verleent eerste hulp op de plek des onheils. Opvallend is dat een eerste en tweede dode nagenoeg dezelfde kenmerken van overlijden vertonen. Philip bemerkt al snel de verdenkingen in zijn richting en voelt zich hoogst ongemakkelijk, zelfs wat opgejaagd. Er schiet een gedachte bij hem te binnen maar die drukt hij liever meteen weg, dat kan hij er niet bij hebben. Want wat hij denkt is te ongeloofwaardig en vergezocht om uit te spreken, hij neemt zelfs zijn vrouw of collega Sandra niet in vertrouwen, en daarmee begaat hij een cruciale fout. Jana wordt belast met het onderzoek en met het team van Gunar, de eigenzinnige Mia Bollander, Henrik en Anneli gaat ze aan de slag. Alles duidt erop dat ze te maken hebben met een seriemoordenaar.

Het team doet zijn stinkende best om de dader te vinden maar het is moeilijk onderzoeken wanneer er uit sporenonderzoek weinig te herleiden valt. Mia en Jana blijven water en vuur en dat ligt vooral bij Mia die vindt dat Jana alles op een dienblad krijgt aangereikt. Maar Mia heeft geen idee, niemand heeft een idee van het leven van Jana want dat dekt ze heel zorgvuldig af voor iedereen in haar omgeving. Het valt dan ook niet op dat Jana uit haar doen is wanneer Danilo ineens weer voor haar neus staat. Danilo en Jana hebben een gezamenlijk verleden en Jana wil zowel dat als Danilo het liefst diep begraven. Maar nu staat hij daar en dwingt op zijn unieke manier af dat Jana hem helpt. Wat hij haar als tegenprestatie biedt is precies wat ze verborgen wil houden, ze heeft geen keus, dit mag niet in verkeerde handen terechtkomen. Puur uit zelfbelang, om te overleven en de schade te beperken die Danilo onherroepelijk met zich meedraagt, gaat ze met bezwaar toch in zijn plannen mee. Ze hoopt op die manier eindelijk van hem af te komen. Intussen wordt ook om haar aandacht gevraagd door het onderzoeksteam dat jacht maakt op de seriemoordenaar. En dan krijgt Jana een schokkend telefoontje. Ineens staat zowel werk als privé zwaar onder druk. De media hijgen in haar nek, Danilo blijft maar pushen, haar collega’s vragen om haar volle inzet en het enige dat Jana doet is zichzelf nog meer in haar cocon terugtrekken en bedenken hoe ze deze ellende kan oplossen. Jana heeft duidelijk haar grenzen, het is alleen niet altijd duidelijk waar die liggen.

'Post Mortem' is deel 3 van hopelijk nog vele te gaan. Wat een heerlijke serie is dit! Emelie Schepp heeft met Jana en consorten vol in de roos geschoten. Deze serie is ontzettend goed doordacht in elkaar gestoken. Je kunt de delen gemakkelijk los van elkaar lezen, want Schepp deelt precies genoeg informatie uit voorgaande delen zodat je moeiteloos kunt aanhaken. Het grote pluspunt als je vanaf 'Memento' bent gaan lezen, is dat je de personages en hun unieke karaktertrekken steeds beter leert kennen. Schepp heeft niet alleen een van de meest bijzondere personages met Jana neergezet maar ook een intrigerende. Een officier van justitie, je verwacht voorbeeldig gedrag en een voorbeeldfunctie. Maar Jana is anders, totaal anders! En het is een kwestie van tijd dat het een keer goed fout moet gaan! Wat in dit deel wat minder prominent aanwezig was, waren Mia Bollander en haar team. Mia is minstens zo intrigerend als Jana want dat is ook een dame met wie je rekening mee moet houden! Laat Mia eens meer op de voorgrond treden!

Schepp schrijft vlot, spannend, misleidend en fascinerend. Omdat Jana kil en afstandelijk kan zijn is zij de ideale personificatie van een officier van justitie maar er is ook sprake van een valkuil, want hoe lang kan ze dit volhouden en daarmee ook geloofwaardig blijven? Je merkt dat Schepp zo nu en dan wat ‘toevalligheden’ nodig heeft om het geheel kloppend te krijgen en dat was in de eerste twee delen niet zo duidelijk aanwezig. Er zou in deel vier wel iets mogen gaan knallen, een kentering in de nu sluimerende verhaallijnen rondom de vaste personages, meer vaart en meer spanning. Anders loopt Schepp het gevaar voorspelbaar te gaan worden. Het kan niet elke keer om Jana en Danilo gaan en dat die gebeurtenissen telkens in een nieuwe zaak worden verweven. Dat zou echt jammer zijn. Toch verdient 'Post Mortem' 4 sterren, vooral vanwege de onderliggende, psychologische spanning en het volhardende en unieke karakter van Jana. Want wat is me dat een keiharde tante zeg!