Weer een goed deel in deze serie

Wat zo goed is aan deze serie is dat in ieder boek een van de andere personages een grotere (bij)rol krijgt toebedeeld, naast die van Jana. Op deze manier leer je alle teamleden goed kennen en maakt Emelie Schepp gebruik van hun individuele karakters en persoonlijkheden. Zo hebben we al kennis kunnen maken met de rivaliteit tussen Jana en Mia, sterke vrouwen met ieder hun geheimen. Jana’s verhaal loopt ook nu als rode draad verder maar in dit vierde deel is er een cruciale rol weggelegd voor politie collega Henrik. Hij is zelf ook vader en deze ontvoeringszaak raakt hem enorm. Waarom dat is wordt al snel duidelijk en de auteur zet dat aspect heel mooi en menselijk neer. De spanning rondom het onderzoek, de druk op Jana en de race tegen de klok komen sterk en overtuigend over. Andere personages zoals Mia, Per en Danilo zijn weliswaar lijfelijk in mindere mate aanwezig maar niet minder belangrijk voor het verloop van het verhaal.

We hebben buiten de verhaallijn rondom Jonathan te maken met een kleurrijk palet aan personages; narcistische crimineel Danilo, verliefde Officier van Justitie Per, jaloerse en in geldnood verkerende Mia en overbezorgde familieman Henrik. De manier waarop Schepp hen profileert is van grote meerwaarde voor deze reeks. De valkuil met series is dat auteurs vaak in herhaling vallen met wat er in de voorgaande delen is gebeurd maar dat is hier (nog) niet van toepassing. Wat nu wel opviel is dat sommige scènes nét wat te gemakkelijk zijn weggezet, het gevoel gaven dat dat beter uitkwam voor het sneller afronden van het boek. Juist ook omdat er sprake is van snelle perspectiefwisselingen pakte dat niet altijd goed uit voor de kracht van het verhaal.

Emelie Schepp heeft een bijzonder vlotte schrijfstijl en combineert elke keer een sterk justitieel verhaal met overtuigende personages. ‘Postuum’ is een meer dan aangenaam vierde deel in deze Zweedse thrillerreeks rondom Jana Berzelius en krijgt daarvoor een dikke ruim voldoende met 3,5 ster. Op naar deel vijf!?