Debuutroman over de gekte van de waanzin

Op de kaft van Luuk Imhanns debuutroman Paradijs wordt de relatie gelegd met twee beroemde romans uit de wereldliteratuur: Lord of the Flies van William Golding en Heart of Darkness van Joseph Conrad. Dat lijkt een gewaagde onderneming, zeker bij een debuut. Worden daarmee de verrassingen ingelost? Ten dele, zo lijkt het geval. De setting, met een groep mensen in de jungle die door de omstandigheden elkaar maar vooral zichzelf tegenkomen, is zeker te vergelijken met die van de twee grote romans, maar daar houdt de vergelijking op. De relatie met die twee boeken had wat minder hoogdravend gemogen.
Toch heeft Imhann een zeer leesbare eersteling laten verschijnen waarin gespeeld wordt met de thema's waanzin en waarheid c.q. werkelijkheid. De expeditieleden waarover het verhaal gaat en dat voor het overgrote deel verteld wordt door hoofdpersonage Boas, lijken in toenemende mate gegrepen te worden door de gekte die de jungle in hun losmaakt. Of draait het vooral om de waanzin van Boas die zijn greep op de werkelijkheid lijkt te verliezen? Met deze ingrediënten heeft Imhann een spannende roman afgeleverd die volop ruimte geeft aan interpretatie door de lezer. Wat stilistische minpunten en soms een overkill aan symboliek doen daaraan enige afbreuk, maar wat overblijft is en blijft een zeer lezenswaardige roman.