Intens, vaak diep treurig

Meestal als lezer laat ik me niet beïnvloeden door hypes. Al meer dan eens heb ik een boek opgepakt die ontzettend opgehemeld werd dat het me niet anders kon dan teleurstellen. De verwachten waren gewoon te hoog, en woorden kunnen maar zoveel.
Natuurlijk had ik dus van Griet Op De Beeck gehoord waarvoor geen superlatief geschuwd werd toen haar eerste boek Vele hemels boven de zevende verscheen.

Dit is mijn eerste kennismaking met Griet Op De Beeck. Ik voelde me enerzijds wel een beetje bedrogen toen ik het las, want het gaat om korte verhalen en niet om een roman, waarvan ik uitging. Met korte verhalen heb ik vaak een haat liefde verhouding. Meestal maken de schrijvers het niet waar om een korte verhalen-bundel te schrijven, waarvan ik eensgezind alle verhalen heb verorberd en dan voelt het toch altijd een beetje zijn geld niet waard.

Dat is niet het geval met Gij nu. Elk verhaal heb ik verorberd en ik zou het meteen nog eens lezen, moest er niet zoveel zijn dat ik nog kan lezen. De onderwerpen van de verhalen moeten dan niet meteen heel boeiend zijn, haar schrijfstijl is dat wel. Ze weet als weinig anderen vergelijkingen te treffen en zinnen uit haar pen te toveren die meteen tot je hart doordringen.
Sommige verhalen zijn zo diep ontroerend dat je er ook na het lezen nog aan moet denken. Zoals de ontwapende vraag: “Doet dat pijn, doodgaan?” van een jong meisje van tien dat op sterven ligt. Of “Oscar, wil jij nu voor hen zorgen? Anders gaat Suzy je missen” die het intense allesverterende verdriet verwoord van een meisje, Suze, dat niet langer kan leven, maar toch de zorg van de gekregen vissen niet aan hun lot wil overlaten.

Wat ik ook bijzonder vind aan haar schrijfstijl is de manier waarop ze in het hoofd van jonge kinderen en adolescenten kan kruipen. Ze lijkt precies te weten hoe ze denken, zelfs hoe ze dingen verwoorden, zonder dat ze daardoor ook in cliché’s vervalt.

Gij nu is een intense rit van emoties, en geen enkel verhaal laat je onberoerd. Ze stuiven over je tong en in je hart om je moedeloos maar nadenkend achter te laten.

Nu kan ik niet anders dan ook haar andere boeken lezen.